σεπτέμβρης.

μαθαίνω να μην περιμένω, να μην αναβάλλω, να μην αποζητώ (μονάχα) τα σπουδαία, να μην αδιαφορώ για τ’απλά. η ζωή είναι εδώ, είναι τώρα, συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. άδικα περίμενα ν'αρχίσει, μάταια το άφηνα γι'αργότερα.
ό,τι έρθει, οφείλεις να το πιάνεις απ'τα μαλλιά. τώρα. κι ας μην είναι το τέλειο, ας μην είναι ό,τι ονειρεύτηκες, ας είναι κάτι ανθρώπινο κι όχι θεϊκό. ανθρώπινο, θυμάσαι;
θα ρθει το θεϊκό. και θα ναι τέτοιο, γιατί έχεις ζήσει το κατώτερο και θα μπορείς να τα συγκρίνεις, να επιλέξεις συνειδητά. δεν είναι κακό.
ω, αντιθέτως. είναι πολύ, πολύ καλό.