είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

εκτη Δεκεμβριου και δεν εισαι πια εδω..

Η μερα που ξημερωνει σε δεκα λεπτα απο τωρα ειναι μια αμφιλεγομενη μερα για την ελληνικη κοινωνια απο περσι.Στις 6.12.08 δολοφονηθηκε ο δεκαπενταχρονος τοτε Αλεξανδρος Γρηγοροπουλος.Δεν εχω να πω πολλα,μονο τα ακολουθα: Αλεξανδρε,
μου τη σπαει που δε σε γνωρισα ΠΟΤΕ,
μου τη σπαει που ο μπατσος θα τη βγαλει καθαρη,
μου τη σπαει που δεν εισαι πια εδω,
μου τη σπαει που καποιοι δε δινουν δεκαρα για ολα οσα συνεβησαν,
μου τη σπαει που σε θυμουνται οι πιο πολλοι αυτες τις μερες μονο,
μου τη σπαει που εφυγες χωρις ουσιαστικο λογο,
μου τη σπαει που καποιοι καραγκιοζηδες κανουν καταχρηση της εξουσιας,
μου τη σπαει που ο κοσμος βαζει τους ΚΩΛΟΜΠΑΤΣΟΥΣ στο ιδιο καζανι με τους αστυνομικους,
μου τη σπαει που ξεχναμε γρηγορα,
μου τη σπαει που θυμομαστε οτι μας συμφερει,
μου τη σπαει που ΠΑΛΙ δε θα αλλαξει τιποτα..
ΜΟΥ ΤΗ ΣΠΑΕΙ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΜΟΝΟ 15..
που δεν προλαβες τιποτα..
που δε γυρισες σπιτι..
δεν υπαρχουν αλλα λογια,λυπαμαι πολυ..
και μην του πειτε χρονια πολλα φετος,γιατι απλα ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ=/
να κρατας καλη παρεα στους αγγελους,μικρε!!! φιλησε μου τον παππου ='/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου