το χρόνο ΣΤΑΜΑΤΑΩ.. ♥

[τώρα που μ'έχεις μες στην αγκαλιά σου,κράτα με όσο πιο ΣΦΙΧΤΑ μπορείς..]

Ναι,κάποιες φορές μια αγκαλιά είναι αρκετή!Έχω χάσει το μέτρημα,όμως θυμάμαι τόσο
έντονα εκείνα τα 21 δευτερόλεπτα..Η πιο πρόσφατη αγκαλιά σου..τα πιο πρόσφατα 21 δευτερόλεπτα ευτυχίας που θυμάμαι..Ίσως και η μόνη ευτυχία που μετρούσα ασυναίσθητα,ποιός ξέρει γιατί!Είναι στιγμές που θέλεις να παγώσεις το χρόνο,να πάψουν όλα να κινούνται,να κοπούν οι ανάσες και να μαι εγώ..και να μ'έχεις αγκαλιά..σ'αυτά τα χέρια τα μαγικά,τα μαγευτικά,τα διαφορετικά!Να ακουμπώ στο σώμα σου κι εσύ στο δικό μου,να χω τη μυρωδιά σου συντροφιά..ω!τι γλυκιά συντροφιά!Να ναι όλα ακίνητα,άχρωμα,άοσμα,ώστε τίποτα να μη μπορεί να μου αποσπάσει την προσοχή..
Πόση γλύκα μπορεί να συγκεντρωθεί σε έναν άνθρωπο?Κι όμως,νομίζω ότι την έχεις πάρει όλη εσύ!Λίγες ώρες έχω που σε άφησα,κι ακόμα έρχονται όλα στο μυαλό,μα κάθε λεπτομέρεια.Τα πάντα!
Είχα στο νου να σου πω 3-4 πραγματάκια,μα τελικά κατάφερα να θίξω μόνο το ένα!Πού να συγκεντρωθώ!Είσαι ο μόνος άνθρωπος που με κάνει να τρέμω ολόκληρη με ένα του βλέμμα!Μιλάμε για ολικό πάρκινσον!!Να ξέρεις ότι κρατάω όλα όσα μου λες..Και σου χω ζητήσει να θυμάσαι μόνο ένα..Να μην αλλάξεις ΠΟΤΕ..Είναι τόσο σημαντικό,το ξέρεις..Και δε θ'αλλάξεις,το νιώθω.Απλά μερικές φορές λισως θέλουμε κάποιον να μας υπενθυμίζει μερικά πράγματα..
Ζω για την επόμενη φορά που θα σε συναντήσω..Μέχρι τότε,εσένα σκέφτομαι και πάλι..Κι ας είναι όλα γύρω μου διαφορετικά,κι ας κυλάει ο χρόνος,το δικό μου ρολόι σταμάτησε στη στιγμή που μου χαμογέλασες μόλις με είδες..Σ'εκείνη την περίφημη πια αγκαλιά..Μέχρι την επόμενη,τη φρέσκια..Είναι άραγε τυχαία τα όνειρα?Και μπορούμε και τα ελέγχουμε?Γιατί..νομίζω πως το κανα χθες..Δε θυμάμαι τι ακριβώς σκεφτόμουν για σένα πριν κοιμηθώ,μα σίγουρα έπιασε!




Γράφω γιατί νιώθω καλύτερα,γράφω για να θυμάμαι,μα αισθάνομαι ότι γράφοντας αυτά που νιώθω για σένα τα "χαλάω"..ότι χάνουν το πραγματικό τους νόημα,που είναι αλήθεια τόσο βαθύ..ότι καμία λέξη,καμία φράση και καμία παράγραφος δεν ανταποκρίνεται την πραγματική διάσταση των πραγμάτων και των συναισθημάτων..ότι γράφοντάς τα φτηναίνουν,ότι φέυγουν από μένα και τα ξέρεις κι εσύ,και τρομάζεις..γιατί πράγματι,κι εγώ θα τρόμαζα..καλή αντάμωση γλυκιέ μου.. ;-)♥~07.04.10~