όχι εγώ. μια φίλη μου.

ήταν αόρατο. το μόνο που ήξερε γι'αυτό, ήταν ότι την κράταγε πίσω. και το μόνο που δεν ήξερε, ήταν πώς θα το σταματούσε. 
όλοι γύρω προχωρούσαν με αδιανόητα γρήγορους ρυθμούς και αυτό την τρόμαζε όσο τίποτ'άλλο. και παρόλα αυτά, δεν ήθελε να συμβιβαστεί. και δεν ήθελε να συμβαδίζει με κανέναν τους.
κι ενώ πίστευε ότι "η ζωή μας φέρνει όσα είναι γραφτό να ζήσουμε, μας ευνοεί ή μας αδικεί", ήρθε ένας φίλος και της είπε την αλήθεια. η ζωή είμαστε εμείς. και δε θα μας φερθεί κανείς καλά, αν δε φερθούμε εμείς οι ίδιοι όπως θα θέλαμε στον εαυτό μας. με λίγα λόγια, η ζωή δε θα μας φέρει τίποτα από μόνη της. εμείς θα το κυνηγήσουμε και από όνειρο θα το κάνουμε πραγματικότητα. κι αν είμαστε αρκετά τυχεροί και αρκετά πεισματάρηδες θα τα καταφέρουμε. κι ας μας έχει δείξει "η ζωή" κάποιες φορές το αντίθετο.