εγώ τα μάτια ήθελα να κλείσω μόνο.

μα να, εγώ ήθελα να κοιμηθώ κι έκλεισα και τα μάτια, αλλά δες εκεί δεξιά ένα αστέρι και δίπλα μια κίτρινη ομπρέλα. γυρνάει και η σελίδα, κυνηγιούνται δυο μαύρα σκυλιά σ'ένα πελώριο γήπεδο γεμάτο οπαδούς με μαύρες φανέλες -ποιά ομάδα να παίζει;-.
πιο κει, και ανάμεσα στις χρυσοκόκκινες γιρλάντες που στροβιλίζονται ακατάπαυστα στο καπάκι των ματιών μου -μα πώς το κάνουν;- , βλέπω μια κιθάρα με διάφανες χορδές -παίξε λίγο αλκίνοο να κοιμηθούμε- και παρακεί μια θάλασσα το βράδυ, που μόνο το δρόμο του φεγγαριού να κοιτάξεις πάνω της και μέσα της, πάει η νύχτα, έφυγε. και λίγο νιώθω πως είμαι σ'αεροπλάνο και κοιτάζω από ψηλά, ακόμα νύχτα, μερικά φωτάκια λευκά και ασημένια και απέραντος ουρανός.
απλώς θυμήσου πως προσπάθησα να κοιμηθώ απόψε. αλλά κάπως δε μου βγαίνει.