Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013
μια απ'αυτές τις νύχτες.
υπάρχουν μερικές μέρες που θεωρείς ότι σε λατρεύουν όλοι όσοι υπάρχουν στη ζωή σου και εσύ με τη σειρά σου αγαπάς όλους όσους είναι εκεί. κι αν δεν είναι μέρες ολόκληρες, είναι ώρες ή και λεπτά. μια καλή κουβέντα, κάτι που άφησες να περάσει απαρατήρητο, αλλά σου υπέδειξαν οι άλλοι ότι ήταν αξιοσημείωτο και -τι χαρά- το προκάλεσες εσύ, μια ευχάριστη συνάντηση απ'τα παλιά, μια συζήτηση που σε έκανε καλύτερο άνθρωπο, ένα απόγευμα με αγαπημένους φίλους, ένα "σ'αγαπάω" απ'τον άνθρωπό σου, μια απρόσμενη αγκαλιά απ'τους γονείς σου -που πάντα θα θεωρείς δεδομένους-.
εκείνα τα λίγα λεπτά που νιώθεις ότι όλα πάνε -και ΘΑ πάνε- καλά, ότι δεν υπάρχει κάτι στραβό ή ανάποδο και κανείς και τίποτα δε μπορεί να στο χαλάσει αυτή τη φορά.
κι αν πέσεις για ύπνο ευτυχισμένος, θα ξυπνήσεις ευτυχισμένος. θα είσαι ευτυχισμένος που είναι "αύριο" και υπάρχεις ακόμα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
οι γονεις ειναι η μονη αδολη αγαπη.μερικες στιγμες μπορουν μας κανουν καλλιτερους πιο ευτυχισμενους ναι
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ καλέ μου.. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή