αντέχεις?

Είναι κάποιες φορές στη ζωή που βρισκόμαστε απέναντι σε φοβερά διλήμματα.

Γνωρίζεις κάποιον,τον ερωτεύεσαι,τον γνωρίζεις καλύτερα,τον "μαθαίνεις",αρχίζεις να αισθάνεσαι περισσότερα πράγματα,δυνατότερα..αγαπάς την πιο μικρή του λεπτομέρεια,χωρίς να είναι ανάγκη να μάθεις κάθε πτυχή της ζωής του.Είστε φίλοι,γνωστοί,και τίποτε παραπάνω.Από τη μεριά του άλλου.Ενώ εσύ μέσα σου έχεις κάτι τόσο ξεχωριστό.Νιώθεις τόσα πολλά,και όμως,δε μπορείς να τα πεις.
Το δίλημμα λοιπόν είναι το εξής:μιλάς ανοιχτά,με κίνδυνο να τον χάσεις,ή πνίγεις τα συναισθήματά σου,έτσι ώστε να σαι κρυφά ευτυχισμένος που τον έχεις με όποιο τρόπο στη ζωή σου?
Γιατί μην ξεχνάς αυτό:τον άνθρωπο αυτό τον θες στη ζωή σου,γιατί απλά πριν τον αγαπήσεις,τον γούσταρες και συνεχίζεις να τον γουστάρεις σαν άνθρωπο!Και αυτό είναι πάνω απ όλα.Όμως,μέσα σου αισθάνεσαι και ότι τον κοροϊδεύεις(κι ας μην ισχύει) κατά κάποιον τρόπο,ότι δεν είσαι εντάξει.Αν μιλήσεις ανοιχτά(μετά από 2 ποτήρια κρασί-συμβουλή Γ.) κινδυνεύεις..Να χάσεις όλο αυτό που έχει χτιστεί,να τον αγχώσεις,να τον ξενερώσεις,να τον παγώσεις,να τον απομακρύνεις.Θέλει κότσια,αποφασιστηκότητα.Να καταλάβεις ότι μετά από αυτό το μεγάλο βήμα όλα θα ναι αλλιώς.ΑΝΤΕΧΕΙΣ?Γιατί εγώ δε νομίζω ότι αντέχω να τον χάσω.καληνύχτα.