Έτσι γίνεται εδώ και τόσους μήνες..
Έτσι επιβιώνω..
Κάθε βράδυ σε σκοτώνω,για να μπορώ να κοιμηθώ..
Γιατί πρέπει να κοιμηθώ..
Όσο κι αν αντιπαθώ τα "πρέπει"..
Και το πρωί..
Σε ανασταίνω πάλι στο μυαλό μου..
Γιατί αλλιώς θα χα μαύρους κύκλους κάτω απ τα μάτια..
Θα μουν τόσο κουρασμένη..
Και αβοήθητη..
Δε θα σταματούσα στιγμή να σε κοιτάζω..
Μήπως και χάσω ένα δευτερόλεπτο τη μορφή σου και χαθώ..
Δε θα σταματούσα στιγμή να σε σκέφτομαι..
Να κοιτάζω το πρόσωπό σου..
Το χαμόγελο που τόσο αγάπησα..
Να φτιάχνω στον υπολογιστή το φάκελό μας..
"τόσο διαφορετικοί,τόσο ίδιοι.."
Έτσι τον ονόμασα..
(Ποιός ξέρει γιατί..)
Και να τον γεμίζω με όλο και νεότερες φωτογραφίες..
Είσαι δικός μου πια..
Θες δε θες..
Τα κατάφερες μπαγάσα..
Μπήκες για τα καλά στην καρδιά μου..
Μα..
Κάποια στιγμή θα τελειώσει που να πάρει..
Και ποιός σου πε ότι θέλω?
Μοιραία όμως θα γίνει..(λογικά..)
Και θα ναι η πιο θλιβερή στιγμή μετά το θάνατο του π..
Μόνο το θάνατο δε μπορώ να αντέξω..
Το θάνατο και τη φυγή κάθε είδους..
Γι' αυτό δε θέλω να φύγεις..
Για σένα και για μένα..
Σου χω πει ότι μισώ τη λογική ώρες ώρες?
Αυτή σε αφήνει μακρυά μου..
Αυτήν αγνόησα και ήρθα κοντά σου..
Αυτή θέλω να σκίσω σε κομμάτια..
Και πια να μαστε ελεύθεροι..
Θέλω να γίνω αερικό..
Και να ρθω στο μυαλό σου..
Και να με επιβάλλω σε αυτό..
Μα τι νόημα θα χε?
Εγώ σε θέλω γι'αυτό που είσαι..
Κι εσύ θέλω να με θες γι'αυτό που είμαι..
Άρα δε θα γίνω αερικό..
Θέλω να σαι καλά όπως και να σαι..
Με όποια και να σαι..
Με όποιους και να σαι..
Τότε μόνο θα μαι κι εγώ αληθινά ευτυχισμένη..
Όταν είσαι κι εσύ..
Να σε βλέπω να γελάς θέλω μόνο..
Και να καταλαβαίνω ότι αυτό δεν είναι χαμόγελο ευγενείας..
Αλλά χαμόγελο που πρώτα υπήρξε στην ψυχή σου,μέσα..
Ξέρεις ότι όταν γελάς με την ψυχή σου στο μέτωπό σου ξεπροβάλλει μια φλέβα..?
Σου το έχουν πει?
Αυτή η φλέβα σχηματίζει ένα κεφαλαίο "Υ"..
Νομίζω είναι επειδή είσαι ΥΠΕΡΟΧΟΣ άνθρωπος..
μια μόνο ευχή για απόψε,καθώς κοιτάζω ψηλά..
Εκεί που βρίσκεται ο αγαπημένος μου π..
Κάνε να μην τελειώσει τόσο γρήγορα αυτό που με κάνει ευτυχισμένη..
Κάνε να μη "χαλάσει" το παραμύθι..
Και τα μισώ τα παραμύθια στη ζωή..
Αλλά αυτό..
Δεν ξέρω πια πώς να το χαρακτηρίσω..
..ώρα να σε σκοτώσω πάλι απόψε..καληνύχτα αγαπημένο *σίγμα* ..♥ τα λέμε αύριο πάλι,όπως πάντα.. :)
ακούς την αγάπη μου που σε καλεί?ακούς την κραυγή της..?
oi an8rwpoi erxontai kai feugoun
ΑπάντησηΔιαγραφήeite einai gia kalo eite gia kako
etsi einai h zwh
deal with it
deal with it..
ΑπάντησηΔιαγραφήπόσο εύκολο να το λέμε,πόσο αντιδιαμετρικά δύσκολο να το πράττουμε,αλήθεια..!!!το ότι άνθρωποι,όπως και άλλα πράγματα στη ζωή έρχονται και παρέρχονται είναι αλήθεια..
Όπως επίσης και το ότι πρέπει να το ξεπερνάμε..Απλά μου είναι (ακόμα) δύσκολο..Ευτυχισμένος αυτός που τα χει καταφέρει..
oso pio grhgora to 3eperaseis,toso kalutera gia ton eauto s.pistepse m 3erw.
ΑπάντησηΔιαγραφήmhn kollas se TIPOTA
gt ka8e fora h zwh 8a s apodeiknuei oti dn shkwnei kollhmata kai oti o logos pou thn zeis den einai to na vreis aparaithta kapoion an8rwpo pou na eisai mazi tou gia panta alla gia na ma8eis na thn xairesai gia o.ti omorfo mporei na sou prosferei.auto mporei na einai kati entelws stigmiaio mporei k oxi.
na 3ereis epishs oti uparxoun apeiroi an8rwpoi ekei e3w,oi opoioi mporei na sou apodei3oun sthn poreia ths zwhs sou oti a3izoun polla perissotera.se ola panta uparxei kati kalutero kai kati xeirotero.giauto otan eimaste skata kalo einai na koitame ti exoume pou oi alloi den exoun..kai pistepse me,apo thn oikogeneia mas mexri thn poiothta ths zwhs mas einai pragmata pou mas fainontai autonohta kai panta zhtame parapanw alla einai pragmata pou alloi 8a pe8ainan na ta exoun..
Συμφωνώ με όλα..Ορισμένες φορές όμως δεν είναι στο χέρι μας.Τα συναισθήματα δεν τα ελέγχουμε απόλυτα.Μπορεί να θες σαν τρελός να ξεπεράσεις κάποια πράγματα/γεγονότα και απλά να μη μπορείς,ή να θες κάτι να σε κάνει να ξεχνιέσαι..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ:Δεν ψάχνω το παντοτινό,γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει.Ισχύει αυτό που λες..
ta sunais8hmata energopoioudai mesa apo tis mnhmes tis empeiries mas k tis stigmes mas tou parel8ontos..
ΑπάντησηΔιαγραφήeinai ka8ara diko mas 8ema an 8a apofasisoume na skeftomaste pleon to paron kai to mellon kai mono auta.oi kales stigmes tou parel8ontos eginan gia na anhkoun ekei.
uparxei sigoura mia periodos pou ta asxhma gegonota einai polu kontina,kai sigoura auth thn periodo den mporeis na kaneis sthn akrh ta sunais8hmata sou,alla auth h periodos prepei n exei mia fusiologikh diakreia..
ola loipon sto xeri mas einai.an 8a apofasiseis na to afhseis meta apo ena xroniko diasthma (pou sigoura ston ka8e fusiologiko an8rwpo uparxei!) sto parel8on kai na koita3eis gia kainouria pragmata h an 8a sunexizeis na koitas to parel8on.polu apla an den htan den 8a vriskomastan auth th stigmh edw na suzhtame giauto.giati polu apla den 8a eixes grapsei auto to post me auto to 8ema.
vres auto pou 8a kanei kalo se SENA kai oxi stis anamnhseis sou.ean to xroniko diasthma pou exei perasei einai mikro tote ok..se katalavainw..apla frontise na mhn ginei megalo.alla ean einai megalo tote 8a prepei na arxiseis na psaxneis,oxi stis anamnhseis sou alla ston eauto sou ti pragmatika a3izei.a3izei na xaramizeis th twra zwh sou kai ta twra sunais8hmata sou se pragmata t parel8ontos?den a3izei..h zwh e3allou einai auth pou sou efere auton ton an8rwpo,h zwh mporei na sou ferei pollous akoma..h poreia mas sth zwh mas kanei wrimous an8rwpous kai ikanous na katalavainoume ti a3izei kai ti oxi.mhn viazesai gia tpt.opws apto tpt ema8es na niw8eis,etsi kai twra 8a ma8eis na dexesai katastaseis.8a ma8eis na vlepeis akoma parapera tous an8rwpous,tous epomenous pou 8a gnwriseis..
Συμφωνώ απόλυτα(και πάλι..)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην ίδια συζήτηση είχα και πρόσφατα με ένα φίλο κάποια χρόνια μεγαλύτερο..Αυτό που του είπα(και λόγω παρόμοιων εμειριών συμφώνησε..ή καλύτερα -->κατάλαβε) ήταν ότι αυτό που ζω ίσως μου δίνει αυτή τη στιγμή μία από τις μεγαλύτερες και πιο σπουδαίες εμειρίες της ζωής μου.Ξέρω,μεγάλες κουβέντες,μα με αυτές τις ιστορίες νομίζω γινόμαστε ακόμα πιο δυνατοί για τα επόμενα που θα ρθουν.
Σίγουρα πορευόμαστε με αυτά που κάνουν καλό σε μας(και όχι στις αναμνήσεις μας,αν και ίσως να συμβαδίζουν αυτά τα δύο κάπως),τι νόημα θα χε άλλωστε το δεύτερο?
Επίσης,δεν ξέρω αν "χαραμίζω" τη ζωή μου(ή έστω μια μικρή σχετικά χρονική της περίοδο) ελπίζοντας για κάτι που ίσως και να μην έχει μέλλον,ούτε καν παρόν,γιατί όπως σου είπα πιο πάνω,(εκτός του ότι αξίζει-αντικειμενικά-),γίνομαι δυνατή,βάζω στην πλάτη μου μια εμπειρία που έχω ανάγκη για να συνεχίσω..
Ίσως μου πάρει μήνες ακόμα,ίσως και λίγο περισσότερο καιρό για να "ξεχαστώ",αλλά πάντα μέσα μου θα ξέρω ότι αυτό δε θα γίνει ΠΟΤΕ στ' αλήθεια..Δε θα ναι κάτι απωθημένο,απλά κάτι δυνατό που δε σβήνει..Ίσως πάλι αυτό να μου κάνει κακό,αλλά δε βαριέσαι..Η ζωή θα μας οδηγήσει κάπου,αυτό είναι το μόνο σίγουρο..
Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια αυτά.Είναι από τα πιο σωστά που μου έχουν πει..Είναι βασικά παρόμοια με αυτά που ακούω από πρόσωπα κοντινά μου που με νοιάζονται.. Να είσαι καλά:)