παιχνίδι παίζεις πάλι..

Ίσως η ζωή να χει δίκιο τελικά..
Να θέλει να με προστατεύσει από κάτι που δε μπορώ να σκεφτώ..
Να μην πρέπει να το ζήσω ολοκληρωτικά αυτό..
Να πρέπει απλά να το περάσω..και να το προσπεράσω..
Μόνο που δεν υπολόγισε κάτι σημαντικό..
Δε με ρώτησε αν μπορώ και αν ΘΕΛΩ πια να το προσπεράσω..
Σταμάτα να με βασανίζεις,σε παρακαλώ!
Μη μου φέρνεις ανθρώπους που μετά θα μου τους πάρεις πάλι πίσω!Δε θα το αντέξω για πολύ ακόμα..

( Σε καμία περίπτωση δε θα προτιμούσα να μη σε είχα γνωρίσει..απλά θα ναι άδικο να «φύγεις» .. )


P.S:Εννέα μήνες ακριβώς πέρασαν από τότε που σε πρωτοσυνάντησα,
μα νιώθω σα να ήταν μόλις χθες.
Εννέα μήνες μου χαρίζεις ευτυχία..
Μακάρι να..ωχ,ξέχασα!έχω πλέον σταματήσει τις ευχές..
Θέλω μονάχα να γελάς :)


I didn't hear you leave
I wonder how am I still here
And I don't want to move a thing
It might change my memory
Oh I am what I am
I do what I want
But I can't hide
And I won't go
I won't sleep
I can't breathe
Until you're resting here with me
And I won't leave
I can't hide
I cannot be
Until you're resting here with me
I don't want to call my friends
For they might wake me from this dream

ξ.07.11.09 (3.48)