είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

πέρασαν σχεδόν δυο χρόνια..

νομίζω πως θυμάμαι τη μυρωδιά σου,μα έχω δυο χρόνια να τη μυρίσω.
θυμάμαι τη μορφή σου,μα έχω δυο χρόνια να τη δω.
θυμάμαι το πρόσωπό σου,μα κι αυτό δυο χρόνια τώρα,έπαψε να υπάρχει σταλήθεια.
δε θα σε ξεχάσω ποτέ.μου λείπεις.
πονάει που δε θα ξαναπώ ποτέ τη λέξη "παππού". 
14.06.09

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου