είναι ελάχιστες οι φορές που χάνω την ψυχραιμία μου και ακόμη λιγότερες εκείνες που χάνω τον εαυτό μου. που ξεχνάω ποιά είμαι, τι έχω προσφέρει, τι μου έχουν προσφέρει, πόσο σημαντική είμαι για τους δικούς μου ανθρώπους, αλλά βασικά πόσο σημαντικοί είναι οι άνθρωποι μου για μένα. πόσο μετράει η γνώμη τους, πόσο στενοχωριέμαι όταν τους στεναχωρώ και πόσο θα τους στοιχίσει αν κάνω πίσω και με χάσουν. περίπου όσο θα στοίχιζε και σε μένα αν τους έχανα. ή λιγότερο ή περισσότερο, δεν έχει μεγάλη σημασία.
αυτές οι γραμμές καθόλου αλλαζονικές δεν είναι. περισσότερο ανθρώπινες και κυριολεκτικές.
κανείς δε μπορεί να ζήσει μόνος του. προσωπικά, δε μπορώ να σκεφτώ ούτε μία μέρα χωρίς ανθρώπους δίπλα μου. δεν εκτιμάω πάντοτε ότι όταν μπαίνω σπίτι υπάρχουν δύο ή τρεις άνθρωποι που με ρωτούν πώς πέρασε η μέρα μου. και δεν απαντάω πάντοτε όπως θα ήθελα να απαντήσω. γιατί τους έχω δεδομένους. "θα είναι πάντα εδώ. θα ξέρουν ανά πάσα στιγμή πόσο πολύ τους αγαπάω." πράγματα που στην πραγματικότητα ξέρω ότι δεν ισχύουν.
δεν είναι κακό να ξεσπάς πού και πού, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο εσωστρεφή με εικόνα εξωστρεφούς. άνθρωπο πιο κλειστό από τους κλειστούς, αλλά ταυτόχρονα πιο κοινωνικό και από τους κοινωνικούς. και δεν ανήκω σε καμία κατηγορία από αυτές απόλυτα.
δεν είναι κατακριτέο να υψώνεις τη φωνή, αν αυτό σε κάνει καλύτερα. και προς θεού, δεν είναι δακτυλοδεικτούμενος κάποιος που θα κάνει ένα λάθος και θα απολογηθεί.
όταν σκεφτείς ξανά να φύγεις, να χαθείς για λίγο, να σκεφτείς, βγες από σένα και αναρωτήσου πόσο θα σου έλειπε εσένα αν έφευγε ο άνθρωπός σου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
εγω παντως αν φυγεις μπορει και να χασω την περιφημη νηφαλιοτητα μου κ να γινω ντραμα κουιν!
ΑπάντησηΔιαγραφήασχολίαστο!
Διαγραφήτι τρυφερή και βαθιά σκέψη!
ΑπάντησηΔιαγραφήxxxxxxxxxxx
ποσο καταπληκτικο..ποσο ωραιο..θα σου το ξαναπω και ας γινομαι γραφικη.. με αγγιζεις κοριτσι μου εσυ, αγγιζεις τα ευαισθητα σημεια μου και την ψυχη μου..μπραβο σου για ολα αυτα που νιωθεις! χωρις να σε ξερω προσωπικα, παντα την καταλληλη στιγμη εχεις το καταλληλο post (για μενα) και σε ευχαριστω που με κανεις να σκεφτομαι πιο θετικα, να πιστευω στον εαυτο μου και να βλεπω γυρω μου με αλλο ματι.. σε ευχαριστω πραγματικα ! συνεχισε ετσι και οσοι ειναι φιλοι σου και μερος της ζωης σου ειναι πολοι τυχεροι που σε εχουν εσενα, αλλα και εσυ πολυ τυχερη που εχεις τετοια ατομα γυρω σου :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@προβατίνι : ευχαριστώ+σαγαπώ. <3
ΑπάντησηΔιαγραφή@andrea : κοριτσάκι μου γλυκό, πολύ χαίρομαι που βρίσκεις "κάτι" εδώ και που βοηθάω όπως μπορώ! σ'ευχαριστώ για τα λόγια σου, είναι ξεχωριστά για μένα, κάθε φορά:-)