Σαν σήμερα..

Ένας χρόνος πριν.Για την ακρίβεια ένας χρόνος παρά 12 ώρες από τώρα..!
Κι είναι όλα όπως "τότε",το χθες,το σήμερα,λες και δεν έχει αλλάξει τίποτα..Και παράλληλα είναι όλα τόσο αλλιώς.Περίεργα αλλιώς.Ευχάριστα και δυσάρεστα αλλιώς.
Μα τι λέω?Τι έχει μείνει ίδιο?
Εγώ?Μπα,εγώ άλλαξα.Άλλαξα?Λάθος.Το "μέσα" μου άλλαξε κάπως.Ωρίμασε.
Η καθημερινότητά μου?Καλά,αυτή πότε ήταν ίδια?
Η ζωή μου?Άλλαξε κι αυτή κατά κάποιο τρόπο..
Αν πάω κάτω δε θα σε βρω λες,ε?Αν κοιτάξω μέσα μου θα σε βρω όμως!Αν κοιτάξω γύρω μου δε θα δω τη μορφή σου,μα αν κλείσω τα μάτια κάτι γίνεται..!Σε βλέπω στην καρέκλα που καθόσουν πάντα "τότε" για να φάμε όλοι μαζί την Κυριακή.Τότε που βαριόμασταν να κατέβουμε,αλλά εν τέλει το κάναμε,έτσι,από συνήθεια.Θα σε δω λίγο αργότερα στο κρεβάτι,να μου λες να κατεβαίνω να σε βλέπω πιο συχνά.Κι έπειτα,να το αλλάζεις και να μου λες να ανεβαίνω σπίτι και να διαβάζω.Θυμάμαι τόσο έντονα τα γενέθλια.Που πάντα σβήναμε τα κεριά όλοι μαζί και μετά βγάζαμε φωτογραφίες.Τελευταία γενέθλια που περάσαμε έτσι ήταν τα δικά μου.
Πραγματικά είσαι ένας από τους ανθρώπους που με αγαπούσαν πιο πολύ απ' τον καθένα στη ζωή μου..Και σε έχασα..Ένα χρόνο πριν.Κι εγώ σ'αγαπούσα το ίδιο..Κι ακόμα σ'αγαπώ!Και μου λείπεις αφάνταστα!Δε μπορώ να σε φέρω πίσω,μα αν μπορούσα θα το έκανα.Όχι όπως ήσουν τον τελευταίο καιρό.Δε θα θελα με τίποτα να ταλαιπωρείσαι..Όπως ήσουν λίγα χρόνια πριν.Έτσι θα προλάβαινες τα πάντα.Και τώρα θα μου έλεγες να διαβάζω.Δεν το κάνω.Δεν έχω δικαιολογία,απλά δε μου βγαίνει.
Έχω τόσα στο μυαλό μου!Και λέω να τα αφήσω εκεί μέσα,για σήμερα τουλάχιστον!
Κι αν μπορούσα κάτι να σου πω,αυτό θα ήταν πως μου λείπεις πολύ και σ'αγαπάω!Να προσέχεις,να με προσέχεις,να μας προσέχεις,να κρατάς καλή παρέα στους επάνω ;)
η "Μπουμπού" σου..



το τραγούδι μας.. :'( :'( 14.06.09