είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..
όταν αγαπώ,αγαπώ παράφορα,με όλη μου τη δύναμη,με όλο μου το είναι..κι όταν πληγώνομαι,δεν πληγώνομαι λιγάκι,πληγώνομαι ολοκληρωτικά,πεθαίνω..και μετά αναστένομαι πάλι..μισή κάθε φορά..ψάχνω να βρω πόσα "μισά" έχω τελικά..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου