εκείνα τα άτυπα,κρυφά ραντεβού..

6-9..το κρυφό μας "ραντεβού".κάθε μέρα..
παλιά ήταν 6-8.αλλά τι σημασία έχει η ώρα?
ήσουν εκεί κι ήμουν εκεί..
ακόμα είμαστε.εσύ λόγω καθήκοντος(πράγμα που δεν αναιρεί ότι το γουστάρεις)
κι εγώ από ανάγκη.να σε δω,να σε ακούσω,να σου "μιλήσω",να μου "μιλήσεις".
είναι φορές που δε φανερώνομαι,μα και πάλι είμαι εκεί.
είναι φορές που έχω να κάνω διάφορα άλλα,μα ακόμα και τότε η σκέψη μου είναι εκεί.
δε χάνω το χρόνο μου,το γεμίζω.και όχι όπως όπως.
ξέρεις,αυτό δε θα το έκανα για κανέναν άλλο!μόνο για σένα.
και το κάνω με ευχαρίστηση,αν εξαιρέσεις βέβαια στιγμές όπως η σημερινή που κάποιος "χαλάει" την παρέα με ανώριμα τεχνάσματα[και τελικά κάνει BANάκι;)]
σε λίγο καιρό θα κάνω το φάντασμα..
θα είμαι εκεί,μα δε θα φαίνομαι!ίσως πετάγομαι πού και πού να λέω κανα γειά.
κι αυτό από ανάγκη,όπως τώρα.
ένας από τους φόβους μου είναι ότι δεν είναι στο χέρι σου να μείνεις για πάντα εκεί..οπότε διακινδυνεύω κι εγώ μαζί σου..

στερεύουν οι λέξεις..είναι μία από εκείνες τις φορές που λέω πάει,στέρεψαν τα λόγια..τίποτα δε μπορεί να αποδώσει το πόσο πολύ σαγαπάω και σε σκέφτομαι..να περάσεις τέλειο γουίκεντ στη Σαλόνικα που τόσο αγαπώ.. καλημέρα!


~~~~~~~~~~~~~
Δευτ. 04.11.10 : φίλε,πόσο ΓΚΑΝΤΕΜΩ μπορεί να είμαι?ΠΟΣΟ???τρεις μέρες μετά τη μέρα(νύχτα) που σκεφτόμουν όλα αυτά,δηλαδή σήμερα,έμαθα ότι εκείνη ήταν και η τελευταία..πάει ο ρυθμός..οπότε πάνε τα μισά μου σχέδια..δε θα σε αφήσω εγώ,"με άφησες" πρώτος εσύ..δε θα σε βλέπω πια στα κρυφά..τι ωραία,τι καλά(!!!) δεν ξαναμιλάω,αλήθεια!

"ένας από τους φόβους μου είναι ότι δεν είναι στο χέρι σου να μείνεις για πάντα εκεί..οπότε διακινδυνεύω κι εγώ μαζί σου.."


ήταν ανάγκη να γράψω αυτή τη βλακεία????????????????
καταραμένα προαισθήματα..go away!