εκεί που νιώθω ότι δεν έχω έναν άνθρωπο να του πω με όλη μου τη δύναμη "σαγαπάω", τσουπ, μου έρχονται στο μυαλό όλοι εκείνοι στη ζωή μου που το αξίζουν. και είναι πολλοί. κι αμέσως μετά σκέφτομαι όσους έφυγαν και δε θα το ακούσουν. και όσους το άκουσαν, αλλά δεν έδωσαν δεκάρα.
η ζωή μας κρέμεται από μια κλωστή. κι είναι καλύτερα στο τέλος της ημέρας, τότε που σχεδόν όλους μας πιάνει κάτι περίεργο, να ξέρουμε ότι στις δύσκολες στιγμές μας, θα είναι κάποιος (ή κάποιοι) δίπλα μας. να μας στηρίξει με όποιο τρόπο μπορεί. να μας βοηθήσει. να μας ακούσει. να μας πάρει αγκαλιά. να μείνει δίπλα μας και να συμπληρώνει τη σιωπή μας. για όσο χρειαστεί. για όσο θέλουμε να σωπαίνουμε. και θα έρθει και η δική μας η σειρά να κάνουμε το καθήκον μας.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ρε συ κοπελοα βλεπω οτι εχεις συνηθεια να μην απαντας στα σχολια αυτων που σου γραφουν αλλα εξηγησε μου μια φορα πως γινεται καθε φορα που ειμαι πιωμενος και εχω ταξιδι να κανω εσυ να κανεις αναρτηση? Δηλαδη ειναι απιστευτο! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρεξήγηση, δεν το συνηθίζω να μαι "αγενής", απλώς δεν έχω πολλή διάθεση και όταν απαντάω θέλω να είμαι καλά ψυχολογικά. βέβαια όταν είμαι καλά, δε γράφω. τρέχα γύρευε. :-) για πού το βαλες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο? :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την Λυον για ενα συνεδρειο, και μετα Ελλαδα...Και την αλλη φορα για Ελλαδα ηταν να ταξιδεψω, παλι ειχα ξενυχτισει, και παλι ειχες κανει αναρτηση, και σου ειχα απαντησει ασυναρτησιες μαλλον...Και παλι το ιδιο! Δηλαδη δεν γινεται αυτο το πραγμα...χαχαχα! Και ηθελα παρεουλα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομιζω οτι ειμαι ο μονος εδω μεσα που απεσπασε ενα σχολιο :) Ας ειναι καλα το κρασι! Να σαι καλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήως τον περσινό Γενάρη που όλα κυλούσαν ας πούμε ομαλά στη ζωή μου, ήμουν εδώ και πολύ χαρούμενη που ήμουν εδώ. και συμμετείχα και διάβαζα και και και. κάτι άλλαξε, κάτι έσπασε, δεν είναι πια το ίδιο, και λυπάμαι που δε γράφω και πιο συχνά! καλό ταξίδι ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα το φοβερο ειναι οτι ποτε δεν βαινουν ομαλα τα πραγματα στην ζωη μας κοπελια. Αλιμονο αν εβαιναν ομαλα. Θα ειχαμε αυτοκτονησει απο πληξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω για την ευχη, θα κοιμαμαι στο τρενο αλλα δεν πειραζει :)
δεν έχεις και άδικο.. σαν ταυρίνα όμως, με ψιλοχαλάνε αυτά τα σκαμπανεβάσματα. σαν άνθρωπο βασικά:)
ΑπάντησηΔιαγραφήνα ευχηθώ το
..τότε να μη δεις εφιάλτες;)
ΑπάντησηΔιαγραφή(αμάν με αυτά τα μαραφέτια, όλο λάθος πλήκτρα πατάω)
Εγβω ειμαι πιωμενος εσυ πατας λαθος πληκτρα! χαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς απαντησω και στο post σου μετα απο ολα αυτα. Οχι δεν ειναι να κανεις το καθηκον σου να απλωνεις το χερι σου στον αλλον την στιγμη της αναγκης. Καθηκον σου ειναι να τον αγαπας καθε στιγμη, στην στιγμη της αναγκης αλλα και την στιγμη που ειναι δυνατος και αυταρκης. Αυτο ξεχναμε οι ανθρωποι. Οτι δεν θελουμε τους αλλους γυρω μας οταν δεν ειμαστε καλα αλλα και οταν ειμαστε υποεροχα καλα! )
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα:)
ti omorfh h diapistwsh sou! as ektimoume loipon aytous tous an8rwpous pou exoume twra, eite einai polloi eite ligoi, as mh tous talaipwroume toso giati exoume th synh8eia aytous pou agapame pio polu na tous talaipwroume kai perissotero...
ΑπάντησηΔιαγραφή