7.

ήτανε τόσο ευτυχισμένη.γελούσε δυνατά.από τότε που θυμάμαι τη μορφή και τη φωνή της γελούσε λες και ήταν μόνη της.κι όλοι είχαν να πουν για το γέλιο της.το γέλιο και το χαμόγελο,που σπάνια έφευγαν από κει,μπροστά σε κόσμο.δεν ήταν υποκρίτρια.απλά προστάτευε τον εαυτό της.δεν ήθελε να τη βλέπουν αδύναμη,παρόλο που οι δικοί της άνθρωποι,οι στενοί της φίλοι καταλάβαιναν μεμιάς πότε ήταν στα κάτω της.δεν ήθελε με τίποτα τη λύπηση κανενός.δυνατός χαρακτήρας,με αμέτρητες αδυναμίες,όπως όλοι οι θνητοί.δεν την έχω δει να λυγίζει έξω.ή μάλλον εκείνες οι φορές είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.μα.για δες.ένας τέτοιος άνθρωπος κλαίει!κλαίει πιο συχνά απ όσο μπορώ να φανταστώ.όχι χωρίς λόγο.ήξερα ότι έχει μεγάλη καρδιά,μα δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα πληγωνόταν.έκλαιγε για σοβαρά θέματα.θέματα καρδιάς.για το θάνατο.για τη φυγή.για κείνον.για τον άλλο.για κείνη.για ΕΚΕΙΝΟΝ.δεν κλαίει συχνά για ΕΚΕΙΝΟΝ!πιο πολύ γελάει και χαμογελάει.χαμογελάει ολόκληρη όταν κάτι τον θυμίζει.κάθε στιγμή κάτι βλέπει και τον θυμάται.τα χρώματα τον θυμίζουν.τα CD επίσης.η φωτογραφική της μηχανή.το μπρελόκ.οι μηχανές που περνούν από μπροστά της.το ράδιο.ο μιχάλης.το REX.οι φωτογραφίες.ο χορός.η τηλεόραση.το youtube.to facebook.το ξημέρωμα.03:48.τα βαφλάκια.τα goodys.ο δεκέμβρης.το 7.το γράμμα.το ταξίδι.τα τραγούδια.και δε ζει χωρίς μουσική.είναι έρωτας.είναι αγάπη αληθινή.είναι χαζή.είναι χαζή που έπεσε έτσι εύκολα στα δίχτυα του.μα χαίρεται γι αυτό,τη βλέπω.παρόλο που ξέρει τη συνέχεια είναι ευτυχισμένη.δεν τη νοιάζει η παροδικότητα της ευτυχίας της.το ζει ΤΩΡΑ.το ζει απόψε.το ζει κάθε μέρα.κάθε μέρα που τον κοιτάζει.εκείνος δεν τη βλέπει.δεν την αισθάνεται.μα υπάρχει.δεν τον παρακολουθεί.τον ακολουθεί.τον παρατηρεί.τον κοιτάζει.απλά τον κοιτάζει και τον ερωτεύεται όλο και πιο πολύ.κι ας μη βλέπει το πρόσωπό του.δεν είναι ανάγκη.εκείνη αγαπάει τον άνθρωπο πίσω απ το πρόσωπο.τον λατρεύει.κι εκείνος δεν το καταλαβαίνει.καλύτερα.χειρότερα.δεν ξέρει.δεν ξέρει αν θέλει να πέσουν οι μάσκες.άλλαξε.αντέχει πολλά.αντέχει να ναι μακρυά του.αντέχει να τον βλέπει με άλλες γυναίκες.αντέχει ΤΟΣΑ.τόσα,που δε θα άντεχε παλιά,σε καμία περίπτωση.τον θέλει μόνο εκεί.στη ζωή της.να υπάρχει.να μη χάνεται.να μη χαθεί.να ναι εκεί.όπως κι εκείνη.δεν είναι έτοιμη να τον χάσει.για την ακρίβεια δε θα είναι ποτέ.την ξέρω καλά.εγώ τη γέννησα.δε θα το αντέξει όλο αυτό.δεν της φτάνει το χρονικό όριο που έθεσε στον εαυτό της.θέλει κι άλλο.άλλον ένα χρόνο.κι ας την αφήσει πίσω.θέλει άλλα δύο χρόνια.άλλα τρία χρόνια.άλλα τέσσερα.να το χωνέψει.θέλει άλλη μια ζωή.μια νέα ζωή.που δε θα ναι η ίδια.κι εκείνος δε θα είναι ο ίδιος.δε θα υπάρχει στη ζωή της.η νέα της ζωή θα ναι άδεια.άδεια απο κείνον.δε θα ναι δυστυχισμένη γιατί δε θα τον ξέρει.μα θα χάνει έναν άνθρωπο τόσο σημαντικό.κουράστηκα.κουράστηκα να με βλέπω απ έξω.εγώ είμαι εκείνη.εσύ συνεχίζεις να είσαι εκείνος.εμείς είμαστε.και είμαστε κοντά.είσαι κοντά μου.θα μπορούσες να ήσουν μακρυά.είμαι ευτυχισμένη και μόνο που σε γνώρισα.και μόνο που σε αγάπησα.και σαγαπώ.είναι ευτυχία.μην ακούς την άλλη.δεν κλαίω.κι αν κλαίω είναι γιατί εσύ με συγκινείς κάθε φορά.δεν κλαίω,γιατί εσύ με κάνεις χαρούμενη.χαμογελάω και μόνο που σε σκέφτομαι.
δεν κλαίω.κι αν κάποτε κλάψω,θα ναι που δε σ'έχω.