είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2010

Για τη Γκόλφω μου..♥



Το χα πει..Τα δυο πράγματα που δεν αντέχω είναι ο θάνατος και η φυγή κάθε είδους.Το χα πει..Και τώρα μου φεύγεις..Δεν ήθελα να ξεσπάσω μπροστά σου,μα όταν ήμασταν ξαπλωμένες στο κρεββάτι σου πριν λίγο,μόνο αυτό σκεφτόμουν και πάσχιζα να συγκρατήσω τα δάκρυα,που τώρα σαν ποτάμι τρέχουν στα κατακόκκινα μάγουλά μου..Δεν ήθελα να σου δημιουργήσω τύψεις,αν και ξέρω πως δε θα αλλάξουν και πολλά στη σχέση μας..Καλλιθέα-Αιγάλεω θα γίνει Καλλιθέα-Πάτρα και τούμπαλιν.Δεν είναι και καμιά μεγάλη απόσταση,μα δε θα ναι το ίδιο..Δε θα συναντιόμαστε όπως μέχρι τώρα στο γνωστό καφέ στον Εσταυρωμένο,μαζί με το "Δημητρούλη",ούτε στο Γκάζι..
Ξέρεις ότι θα μου λείψεις πολύ παλιοβρώμα..Δεν είναι ότι βλεπόμασταν κάθε μέρα..Όχι..Απλά είμασταν τόσο κοντά,και σα να το συνήθισα..Και τώρα..Τι θα κάνω χωρίς εσένα?Χωρίς να βλέπω το μουτράκι σου?Ακόμα και οι γονείς μου στενοχωρήθηκαν..
Σαγαπάω πολύ και το ξέρεις..Δεν είσαι απλά μια φίλη του Σ.Δεν είσαι απλά μία ακόμα επαφή στο λευκό iphone ΜΑΣ.Δεν είσαι ένα ακόμα άτομο στο msn.Δεν είσαι απλά μία ακόμα "friend" στο facebook.Είσαι όλα αυτά,μα κυρίως είσαι αληθινή φίλη.Όχι.Είσαι ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΗ.Φίλη που με καταλαβαίνει.Που είναι εκεί.Που με ακούει.Που έρχεται μαζί μου στο ρυθμό όταν της πω ότι το χρειάζομαι.Που με συμβουλεύει.Που με αγαπάει.Που με νοιάζεται.
Μουσκεύει το πληκτρολόγιο,θολώνει η οθόνη,μα εγώ ακόμα συνεχίζω.Συνεχίζω να σαγαπάω όπως παλιά.Κι ακόμα παραπάνω.Είσαι το G στο G.I.G.A μας.Είμαστε ομάδα.Λίγο διάσπαρτη,μα μέχρι τώρα το G και το A ήταν ΜΑΖΙ.
Φυσικά και χαίρομαι ΠΟΛΥ για σένα.Εύχομαι όλα να πάνε καλά εκεί κάτω.Να περνάς τέλεια,να γνωρίσεις καινούρια άτομα που να χουν κάτι διαφορετικό να σου προσφέρουν.Να πάνε όλα καλά στην καινούρια δουλειά και πάνω απ'όλα να είσαι ευτυχισμένη.Είμαι σχεδόν σίγουρη πως θα τα καταφέρεις.Και λέω σχεδόν,γιατί σε έχω ικανή να ξανάρθεις Αθήνα!:P

Φιλεναδάκι μου όμορφο..δε θέλω να γράψω άλλα..δε θέλω να σκέφτομαι ότι σε 12 μέρες θα μου φύγεις..θα σκέφτομαι πόσο όμορφα θα περάσουμε μαζί στο Μιχάλη.Πρώτη φορά μαζί.Και ξέρεις πόσο σημαντικός είναι ο μιχάλης για μένα..Θα σκέφτομαι πόσο όμορφα περάσαμε στο Σεφερλή,στο Γκάζι,στο Αιγάλεω,στο σπίτι σου(και στο ένα και στο άλλο),πόσο ωραία περάσαμε με την Ιωάννα,με το Χρηστιδάκο,ΟΛΑ.. :''')


[αυτό το τραγούδι είναι δικό σου και δικό "του".. για κείνον το χα βάλει πρώτη φορά και τώρα για σένα.Ίσως να μην είναι τυχαίο..γιατί χάρη σε κείνον γνωριστήκαμε κι εμείς..εκείνος ένωσε τις μέχρι πριν λίγους μήνες παράλληλες ζωές μας..]
*μείνε ένα λεπτό..γιατί ζω γι'αυτό..*
καλή τύχη στο νέο ξεκίνημα..σαγαπώ..θα μου λείψεις πολύ..
η φίλη σου..♥ το *Α* σας θα είναι πάντα εδώ,να το θυμάστε..

3 σχόλια:

  1. θα σας κανει πιο δυνατες η αποσταση.[αν ειναι αληθινη και ουσιαστικη η σχεση σας]

    το ευχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σ ευχαριστώ πολύ!!
    μετά από ώριμη σκέψη και βγαίνοντας λίγο έξω από αυτό,κι εγώ εκεί καταλήγω :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υποθέτω ότι η φίλη σου φεύγει για σπουδές, μη στεναχωριέσαι, δεν θα τη χάσεις, 10 χρόνια έλειπα από τον κολλητό μου φίλο, τώρα τα έφερε η τύχη και είμαστε πάλι μαζί σε μια ξένη χώρα, δεν σου λέω να ελπίζεις αυτό όμως, σου λέω να χαρείς για τη φίλη σου, οι σπουδές στην επαρχία είναι ότι καλύτερο θα της συμβεί ποτέ! Η Πάτρα είναι υπέροχη, τόσα πράγματα να κάνει, τόσα πράγματα να δει, τόσο κόσμο να γνωρίσει. Θα περάσετε καλά και ας είστε μακρυά, η αρχή είναι δύσκολη, η ζωή προχωράει! Αιγάλεω άκουσα και για μια στιγμή νόμιζα ότι σας ξέρω, ότι σας έκανα μάθημα αλλά τελικά δεν είστε τα παιδιά που νομίζω, ο ένας μάλιστα από τους μαθητές μου πέρασε στην Πάτρα έμαθα, ο Άκης, καλό παιδί :) Να του πει ένα γεια η φίλη σου αν τον πετύχει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή