είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

is it gettin' better?do you feel the same?





μη με αφήνεις να σου λέω ψέμματα.συνήθως δε λέω.
έχω πει μερικά η αλήθεια είναι,αλλά δεν τα θυμάμαι,οπότε θα ταν ασήμαντα.
που λες,έχω νιώσει ξανά απεριόριστο άγχος.και ναι,είμαι πάλι αγχωμένη.το πιο πολύ που θυμάμαι ήταν η χρονιά των πανελληνίων.κοιμόμουν αργά,2-3? και ξυπνούσα δύο ή τρεις ώρες αργότερα για να διαβάσω πάλι.είμαι νυχτερινός τύπος,όπως έχεις καταλάβει.δε μπορούσα να διαβάσω αν έξω είχε έστω και μία ακτίδα φωτός!έπρεπε να χει πλήρες σκοτάδι για να μπορώ να συγκεντρωθώ.συνήθως είχε και πλήρη ησυχία,γιατί ο αδερφός μου είτε έλειπε είτε ήταν κάτω στον υπολογιστή.
έχω αγχωθεί ξανά και για "γκόμενους"(άθλια λέξη!).πολύ κι εκεί.συνήθως αγχωνόμουν για το αν θα τους αρέσω.αν θα μαι αρκετή για τα θέλω τους.αν θα μαι ικανή να σταθώ πλάι τους.
μετά αυτό άλλαξε.έπρεπε εκείνοι να αγχώνονται γι'αυτά.όχι τίποτα άλλο,αλλά απέκτησα αυτοπεποίθηση,κάτι που δε διέθετα.και ωρίμασα.
αγχωνόμουν και για άλλα.δε θυμάμαι ακριβώς τώρα,αλλά σίγουρα κάτι θα γινόταν πάντα που θα με άγχωνε,λίγο ή πολύ!
και ΚΛΑΣΣΙΚΑ,τώρα είναι αλλιώς.οι αισθήσεις μου με ξεγελούν.ΟΛΕΣ ΤΟΥΣ!η γεύση είναι διαφορετική.η όραση παίζει παιχνίδια με τη μορφή σου.η ακοή ψιθυρίζει τη φωνή σου.η όσφρηση μαρτυράει παντού την ύπαρξή σου.η αφή γυρεύει το κορμί σου.
όλα τα πήρες με το μέρος σου και τίποτα δεν άφησες για μένα.και αυτό μ'αρέσει τρελά!

το άγχος όμως ΕΚΕΙ,μπάστακας.μέχρι να ξεκαθαρίσουν όλα θα με τρώει.ακόμα και εκείνη τη στιγμή!και είμαι πλέον σίγουρη ότι θα τα κάνω μαντάρα,μα κρυφά μέσα μου ελπίζω να σαι καλός ακροατής και να ξέρεις να με διαβάζεις,όπως νομίζω ότι ξέρω να διαβάζω εγώ εσένα.

θες να παίξουμε κάτι?εγώ μιλάω,κοιτάζοντάς σε.σου δένω τα μάτια,ώστε να μη μπορείς να με δεις.να μη μπορείς να μου αποσπάσεις την προσοχή.να μην μπορείς να μαγέψεις το μυαλό μου,έστω και στιγμιαία.και ξαφνικά,αφού τελειώσω,να μου αποκαλύψεις ότι το μαντήλι στα μάτια σου ήταν σαν τους καθρέφτες διπλής όψης στις ανακρίσεις.ότι με έβλεπες τόση ώρα.με είδες να δακρύζω.να σε κοιτάζω.να χάνομαι και να επανέρχομαι.θέλεις να το κάνουμε έτσι?
όλα τα άλλα τα αφήνω σε σένα.έτσι κι αλλιώς δε θα χω κάτι άλλο να κάνω..ή να πω..



[δεν έχω καταλήξει ακόμα αν πραγματικά θέλω να διαβάσεις όλο αυτό το "πράγμα" που στήθηκε όχι για σένα,μα κάτι τέτοιο κατέληξε να είναι..μάλλον θέλω βαθειά μέσα μου.αλλιώς δε θα στο έστελνα ποτέ.ίσως πρέπει όταν και αν διαβάσεις,να μάθεις όλα εκείνα που δε θα μπορέσω ποτέ να σου πω.γιατί είμαι ταύρος ρε γαμώτο!με ότι αυτό συνεπάγεται!κι ας προσπαθώ να το πολεμήσω,παραμένω ένας κωλοταύρος!!σταθερός στις απόψεις του,πιστός,ήρεμος,εσωστρεφής,προσγειωμένος και μόνιμα ερωτευμένος με την ψυχή σου..]

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ,ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ,καλημέρα!

2 σχόλια:

  1. Ωραίο το παιχνίδι με τα δεμένα μα όχι και εκτός λειτουργιας ματια του!

    Να προσεχεις.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ας παίξουμε τουλάχιστον,αφού δε γίνεται να το πάμε σοβαρά:P σ ευχαριστώ coulita μου καλή! φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή