μετά από ένα πολύωρο και εξαντλητικό σεμινάριο στο Αρεταίειο Νοσοκομείο που διήρκησε 2 μέρες(κοινώς πάει το σαββατοκύριακο) παίρνω επιτέλους το δρόμο για το γυρισμό.προτιμώ να πάρω λεωφορείο,το οποίο με βγάζει κατευθείαν στη συγγρού,οπότε αποφεύγω τις αλλαγές και τη βαβούρα στο μετρό.
κάθομαι πίσω,και σε μια στάση μπαίνουν δύο ηλικιωμένες.δεν ξέρω γιατί έκατσα,δεν το συνηθίζω.καλύτερα να μπαίνει όποιος είναι κουρασμένος και να κάθεται αμέσως,απ'το να του "παραχωρώ" τη θέση.(άσε,γιατί με έχουν βρίσει δυο φορές που σηκώθηκα για να κάτσει κάποιος άλλος.τους υποτίμησα λέει..).Anyway,σηκώθηκα για να καθίσουν οι δύο κυρίες(η θέση δίπλα ήταν άδεια).βγάζω τα ακουστικά από τα αυτιά μου και σηκώνομαι.με ευχαριστούν και οι δύο,και έκπληκτες παρατηρούν ότι υπάρχει ακόμα νεολαία που κάνει το σωστό.χαμογελάω και βάζω τα ακουστικά μου.η ένταση χαμηλή,τόσο που μπορούσα να ακούσω τι έλεγαν(ώχουυυυ,όχι για κουτσομπολιό!γενικά το βάζω χαμηλά στο λεωφορείο για να μην ενοχλεί!) :P
η μια λοιπόν άρχισε και έλεγε ότι ο γιός της δεν παντρεύτηκε εκείνη που η μητέρα του ήθελε."Πάρτην παληκάρι μου,μένει στην Εκάλη,έχει δυο αυτοκίνητα,ο μπαμπάκας της είναι επιχειρηματίας,θα σε χώσει στην επιχείρηση!!!!",αλλά εκείνος τίποτα,"θα παντρευτώ αυτήν που αγαπάω!".
το παράπονό της ήταν ότι και οι δύο γιοί της πήραν εκείνες που αγαπούσαν!!!
και έρχομαι εγώ τώρα,η "νεολαία" και ρωτώ: είναι δυνατόν,μάνα πράμα να σκέφτεται έτσι εν έτει 2010?????νόμιζα μέχρι τώρα ότι κατηγορούσαμε σαν κοινωνία εκείνες τις γυναίκες που μπλέκουν με ματσό ηλικιωμένους για να τους γηροκομήσουν και να τους τα φάνε!!και ξαφνικά έρχεται μεγάλη γυναίκα και μου γκρεμίζει την κοσμοθεωρία!
όπως λοιπόν υπάρχει ακόμα η "καλή νεολαία",υπάρχει και η "ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ μη-νεολαία!!!"
ΕΝΤΑΞΕΙ,το καταλαβαίνω,θέλει ο γιόκας της να ζει στα πλούτη,στην πολυτέλεια,ποιός το αρνείται?ΑΛΛΑ πού ξέρει ότι θα ναι ευτυχισμένος!?να την πληροφορήσω ότι δε θα ναι?
και επιτέλους σ'αυτή τη ζωή δεν αγοράζονται όλα με το χρήμα!έχω βαρεθεί να το ακούω!υπάρχουν ΤΟΣΑ σημαντικότερα πράγματα!αξίες ανυπέρβλητες!που δεν τις βλέπουν με τα μάτια..
αυτά.
λέω να πάω να δω το saw απόψε!(άσχετο..)
μα μπορεί αυτές που αγαπούσαν να είναι ξεβράκωτες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης το Saw τα σπάει...σχεδόν.
μπορεί να τις αγαπούσαν επειδή είναι ξεβράκωτες καλέεεε ;);)
ΑπάντησηΔιαγραφήτην είπα πάλι την προστυχιά μου!!:P
όχι,σοβαρά,ό,τι έγραψα το πιστεύω!
τα λεφτά βοηθούν,δίνουν χαρά για λίγο (ή για πολύ),μα δε φέρνουν την πραγματική ευτυχία.αυτή βρίσκεται αλλού..
το σχεδόν δε μ'αρεσεεε mahler boy!θα σου πω το βράδυ!:) φιλιά σβουρηχτά!
Για την ταινια δεν ξερω δεν την εχω.. αλλα για τις μη-νεολαια (μου αρεσει αυτος ο ορος) εχω ακουσει και χειροτερα χαχα!! Δυστυχως η πλειοψηφια τους (οση εχω γνωρισει) ετσι σκεφτεται..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρουλοφιλακια!
Να σου πω ιστορίες από συνομήλικες μου για γέλια και για κλάματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜυαλά κολλημένα στο συμφέρον και μόνο!
Αλίμονο στη δύστυχη που πέφτει στα χέρια τους!
Σε φιλώ..καλό βράδυ..
(χαλάω τη σειρά,συγχωρέστε με)
ΑπάντησηΔιαγραφήγιαγιά μου,μπορούν όλες οι γιαγιάδες του κόσμου να ναι σαν εσένα???
όσο για τις ιστορίες,εδώ είμαι,μαρέσει να τις ακούω.. :)
καληνύχτα και φιλάκια κι από μένα:)
μαρουλίτα,μα δεν είναι παράλογο?αφού αν τις ρωτήσεις για τις ίδιες,δε θα διάλεγαν ποτέ κάποιον μόνο από συμφέρον!αφού ήδη ξέρουν ότι θα ζήσουν μαζί του μια ζωή,πώς γίνεται να συμβιβάζονται? αχχχχ μάκια γλυκούλαααα,καληνύχτα!:)
mahler,εκτός του ότι πήγαν να μου κλ΄ψουν την τσάντα στα εξάρχεια(πήγα να τον χτυπήσω και έφυγε!κλέφτης γιαλαντζί!),εκτός του ότι έτρεχα σαν τρελή να προλάβω τις άλλες τρελές να βγάλουμε εισητήρια,κατουρήθηκα απ το φόβο μου σε 3-4 σκηνές!!τι ωραία,τι καλά!αλλά το τέλος πολύ ΓΚΑΒΛΑ(συγγνώμηηηηηη)
καλό ξημέρωμα να χουμε:)