ένας μήνας και κάτι(left)

απόψε είναι αλλιώς.κοιτάζω φωτογραφίες.χθες έγραψα καμιά 90αριά σε ένα CD και τις έδωσα για εκτύπωση.ξέχασα να πάω να τις παραλάβω σήμερα.θα πάω αύριο.

οι δικές μας ήταν πρώτες πρώτες.γι'αυτές γίνεται όλη η "φασαρία".θα ρθουν στα χέρια σου και πρέπει να τα έχω έτοιμα όλα από τώρα!

άραγε να με σκέφτεσαι ποτέ?
έτσι,λιγάκι,ξέρεις..
ανθρώπινα..
αυτή η χαζή απορία απόψε με έχει φάει.
λες και έχει καμιά σημασία.
δε μπαίνω στο ρυθμo(chat) πια.
κι όταν με το καλό επιστρέψεις δε θα μπαίνω.
νομίζω.
εκτός και αν δεν αντέξω.
ίσως να "έρχομαι" όταν μου λείπεις πολύ.
να μπαίνω στα κρυφά,να σε βλέπω,να φεύγω.
ούτε αυτό θα το αντέχω,να ξέρεις.
θα θυμάμαι πάντα τα παλιά.
τότε που ήμασταν εσύ,η όλγα,η γκόλφω,η ιωάννα,η κατερίνα,ο νικόλας,ο μάριος,η βάσσια,η ντίνα,η αννού,ο μίντια,κι εγώ.
τότε ήταν η καλύτερη εποχή!

το τι θα ακούω τότε,αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα.
γιατί η αλήθεια είναι ότι χωρίς μουσική δε μπορώ να αναπνεύσω,και τόσα χρόνια με το ρυθμό έχω συνηθίσει.
ίσως το γυρίσω στο λαβ.θα δούμε μέχρι τότε..

κλείνω.
δε θέλω να γράφω άλλο για σένα απόψε.
γιατί χειροτερεύει η κατάστασή μου.
από την άποψη ότι δε βγαίνεις απ'το μυαλό μου πάλι.
θα βάλω ρυθμό.
γιατί σε λίγο καιρό δε θα μπορώ.
σαγαπάω.
κάθε μέρα όλο και πιο πολύ.
κάθε νύχτα όλο και πιο πολύ.
μην τρομάζεις γαμώτο με αυτή τη λέξη.
ένας μήνας έμεινε.και μία μέρα.

όλα εσύ,πάντα εσύ,μόνο,ΜΟΝΟ εσύ..

[μια γλυκιά μουσική μας κρατάει μαζί..]