εσύ και οι "άλλοι" .. ;)

σήμερα,ή μάλλον χθες,έβαλα ένα ακόμα όριο στον εαυτό μου.
μία η ώρα,και όχι αργότερα,το βράδυ,θα κοιμόμουν,για να ξυπνήσω το πρωί και να αρχίσω διάβασμα για την εξεταστική που μάντεψε,ξεκινάει σε μια βδομάδα!!
το δεύτερο σκέλος θα γίνει,σε λίγες ώρες από τώρα,ίσως τέσσερις,ίσως πέντε,
θα σηκωθώ,θα πλυθώ,θα φτιάξω ένα τσάι και θα κάτσω στο γραφείο μου να διαβάσω,μετά από..δε θυμάμαι πόσο καιρό.παλιά πάντως το έκανα με χαρά αυτό.τι να πω,μάλλον ξεσυνήθισα.ή και όχι,δεν ξέρω και δεν είναι αυτό το θέμα μου.
(προφανώς το πρώτο σκέλος δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ..)

το θέμα μου είναι ότι σε σκεφτόμουν όσο ήμουν ξαπλωμένη.σκεφτόμουν ότι έχεις αλλάξει για πάντα τη ζωή μου.ότι όλα από δω και πέρα,εκτός του ότι σε(και θα σε) θυμίζουν,περιστρέφονται κατά ένα παράξενο τρόπο γύρω από σένα.
και εκτός αυτού,οι επιλογές μου στο *μέλλον* θα χουν να κάνουν επίσης με σένα.
τα μάτια τους θα πρέπει να μοιάζουν με τα δικά σου.
το μυαλό τους θα πρέπει να μοιάζει με το δικό σου.
οι σκέψεις τους θα πρέπει να μοιάζουν με τις δικές σου.
η αλήθεια τους θα πρέπει να ναι όμοια με τη δική σου.
η ψυχή τους παιδική και ταυτόχρονα ψυχή ενός άντρα που ξέρει τι θέλει,όπως ακριβώς και η δική σου.
καταλαβαίνεις?με καταλαβαίνεις?

:)