είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Παρασκευή 14 Ιανουαρίου 2011

τα "κορίτσια" της νύχτας..

κανονικά τώρα θα πρεπε να κοιμάμαι,αλλά από το λίγο που με ξέρεις,θα χεις καταλάβει ότι με μένα και τα «πρέπει» κάτι συμβαίνει.
έριξα πάνω μου το πάπλωμα,φόρεσα τα γυαλιά μου,έκλεισα το ραδιόφωνο,πήρα στα χέρια το κινητό και βγήκα στο μπαλκόνι.σκοτεινά είναι απόψε.γνώριμο κλίμα.
δυό γυναίκες εγκλωβισμένες σε ένα κατά το ήμισυ ανδρικό σώμα περνούν τώρα από κάτω. ετοιμάζονται να πουλήσουν ότι έχει απομείνει από το κορμί τους και παράλληλα να διατηρήσουν όση αξιοπρέπεια διαθέτουν ακόμα.είναι δυστυχισμένες.τις παρατηρώ συχνά.δε μπορώ να κάνω και αλλιώς εδώ που μένω.ομολογώ πως τις λυπάμαι.είναι αναγκασμένες να υποκύπτουν σε ότι ανωμαλία παραγγείλει ο συνοδός τους,να υποστούν ψυχική και σωματική πολλές φορές βία,να υποκρίνονται οργασμό και ευχαρίστηση,όταν μέσα τους υποφέρουν,να θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και πολύ συχνά την ίδια τους τη ζωή.
η κοινή λογική λέει ότι αυτή που ζουν δεν είναι ζωή.τουλάχιστον εγώ δε θα το άντεχα.όμως αν δεν υπήρχαν «εκείνες»,η κοινωνία θα ήταν διαφορετική.δε μπορεί καν να συλλάβει το μυαλό σας πόσοι και ποιοί άνθρωποι τις επισκέπτονται καθημερινά.18άρηδες και ηλικιωμένοι,πλούσιου και φτωχοί,σελέμπριτιζ και «ανώνυμοι»,παντρεμένοι με παιδιά και ανύπαντροι,με πόρσε και με λάντα,γκέι και στρέιτ.
όλων των ειδών άνθρωποι που ποιός ξέρει τι ψέμματα αραδιάζουν από δω κι από κει,για να ζήσουν δέκα λεπτά ηδονής.
κάθε βράδυ στους δρόμος γύρω απ τη Συγγρού,γίνεται ένα πάρτυ σωμάτων και ψυχών,στο οποίο δε θες να υπάρξεις καλεσμένος.
καλημέρα Νικόλ,Αγάπη,Νίκη,Εύα(ναι,η γνωστή)
καλημέρα κορίτσια..μακάρι να έρθουν καλύτερες μέρες για όλους.

3 σχόλια:

  1. Κάθε άνθρωπος επιτελεί κοινωνικο έργο.Ο καθένας το δικό του έργο,οποίο κ αν είναι αυτό,σε οποία ζώνη κ αν βρίσκεται,ο,τι σηματακι κ αν έχει πάνω δεξιά... Καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δε διαφωνώ μπούκλα μου;) απλά παρατηρώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είχα καιρό να διαβάσω το blog σου:(
    Σούπερ το κείμενο σου!Αυτή είναι η πραγματική αλήθεια...ξέρεις συζητούσαμε με την παρέα στην σχολή το παραπάνω,είχαμε πιάσει μια συζήτηση για αυτό το θέμα,και λέγαμε για την κοινωνική κατακραυγή και όλα αυτά που βιώνουν όλα αυτά τα σώματα καθημερινά,πολλοί συμφωνούσαν πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε αυτά τα άτομα σαν φυσιολογικά(γιατί είναι φυσιολογικά) αλλά με λύπη μου διαπίστωσα πως οι περισσότεροι ήταν της άποψης αφού είναι gay,trans,bi η οτιδήποτε άλλο πως να τον αντιμετωπίσω;Δεν λέω πως είναι όλη η νεολαία έτσι,το αντίθετο μάλιστα,αλλά υπάρχουν και άτομα στην νεολαία που έχουν συντηρητικό μυαλό όσο και αν οι περισσότεροι από εμάς όποιοι και αν είναι αυτοί είμαστε openmind.Με λύπησε η συγκεκριμένη συζήτηση γιατί δεν περίμενα να ακούσω όλα αυτα.Και όπως λέει και η αγαπητή μου Αφροδίτη "αν δεν υπήρχαν «εκείνες»,η κοινωνία θα ήταν διαφορετική".Συμφωνώ μαζί σου απολύτως ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή