είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

προσεχώς..

ξέρεις ότι είναι "λάθος"..
ή καλύτερα,ξέρεις ότι δεν είναι σωστό..
ή ακόμα καλύτερα,ξέρεις ότι δεν είναι εφικτό..
δε δίνεις δεκάρα..
συνεχίζεις..
συνεχίζεις το δύσκολο προσωπικό αγώνα σου..
συνεχίζεις να ζεις στην ψευδαίσθηση..
για λίγο.ή για πολύ.εγώ για πολύ.
είναι άδικο να το αφήσεις να φύγει..
σε γεμίζει το να συνεχίσεις..
με γεμίζει η ύπαρξή σου κάπου εδώ γύρω..
δε θα σταματήσω.δε μπορώ.δε θέλω.
θα ρθω να σε βρω.όταν το αποφασίσεις.
περίμενε απλά άλλο λίγο.και θα δεις..

3 σχόλια:

  1. Κάτι χανω!

    Γιατι δε τρεχεις κοντα του;

    Περιμενεις να σου πει ελα;

    Διευκρινησε το για να ολοκληρωσω το σχολιο...

    φιλι προς το παρον!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. χμμ..σε 2 μήνες θα ξέρεις κι εσύ κι εγώ coulita..
    προς το παρόν είμαι στην αναμονή..
    δε με έχει βάλει εκείνος,έχω μπει από μόνη μου!
    μου δωσα κάποιο περιθώριο μέχρι να πάω να τον βρω και να μιλήσω..ένα περιθώριο που χρειαζόμουν(και χρειάζομαι) για να βάλω σε τάξη τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου..μετά από αυτό κανείς δεν ξέρει..(εγώ ίσως λιγάκι,αλλά φοβάμαι να το πιστέψω)
    you'll be informed:)
    καλησπέρα :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλά κάνεις και βάζεις μια προθεσμία για να είσαι σίγουρη γι' αυτό που θα πεις όταν το πεις και να ξέρεις ότι δεν θα αλλάξει. Όλα καλά θα πάνε... άλλωστε τον ξέρεις καλά κι αρκετό καιρό... Μην ανησυχείς για τίποτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή