είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

φύγε. απλά και όμορφα.

Ταιριάξαμε γιατί κάνουμε *ωραίες κουβέντες, γεροντίστικες*, έτσι τις λέμε. Πρόσφατα με ρώτησε "πώς καταλαβαίνεις ότι σου έχει τελειώσει ο έρωτας και τι στο καλό κάνεις όταν συμβεί; Προσπαθείς πάλι;".

Από τ'αγαπημένα μου θέματα. Κυρίως γιατί το έχω ζήσει και τα έκανα όλα λάθος. Όταν ερωτεύεσαι, ξέρεις πώς είναι, το χεις ζήσει τόσες φορές. Όταν όμως σου περάσει; Όταν σταματήσει να σε νοιάζει; Όταν δε βλέπεις την ώρα να φύγεις απ'το δωμάτιο που είναι εκείνος; Όταν ξενοκοιτάς; Όταν δε σε καλύπτει πια; Όταν ανακαλύπτεις ότι δε σε κάλυπτε ποτέ; Ότι απλά είχες ανάγκη να ερωτευτείς και ούτε καν αυτό δεν κατάφερες; Τότε τι;

Τότε φεύγεις. Έχει τελειώσει. Ίσως και να μην άρχισε ποτέ. Ίσως να είδες πράγματα που ήθελες να δεις, αλλά δεν υπήρχαν ποτέ. Ίσως έζησες ένα παραμύθι μόνη σου, κι αυτό μισιακό. Αλλά τελείωσε. Άπαξ και το καταλάβεις, φύγε μακρυά. Μην περιμένεις να σου δώσει ο άλλος αφορμή. Εγώ περίμενα. Να το λάθος. Πες του το και φύγε. Κανείς δε θα σε αναγκάσει να μείνεις με το ζόρι. Κανείς δε θέλει δίπλα του ανθρώπους που δεν τον αγαπούν. Φύγε. Απλά και όμορφα. Ξεκίνα απ'την αρχή. Κάτι σοβαρό τούτη τη φορά. Θα νιώσεις υπέροχα, σου ορκίζομαι.