είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Παρασκευή 19 Απριλίου 2013

φίλοι και γνωστοί ~ γνωστοί και φίλοι.

Έχω αποφασίσει ότι θέλω γύρω μου ανθρώπους που ξέρουν να λένε και ν'ακούνε την αλήθεια. Να μη λεν' μεγάλα λόγια, να μη θεοποιούν πρόσωπα και καταστάσεις, να μη με ξεγελούν με κοπλιμέντα, να ξέρουν γιατί είμαι δίπλα τους και να είναι δίπλα μου κι εκείνοι συνειδητά. Να ταιριάζουμε, όχι απαραίτητα στο στυλ μουσικής που προτιμάμε, αλλά με τον τρόπο που καταλαβαίνουμε εμείς.

Δε μου αρέσουν οι άνθρωποι που με κατηγορούν ότι "χάθηκα". Αν δεν υπάρχει πρόβλημα, δε χάνομαι από κανέναν. Χανόμαστε από κοινού γιατί υπάρχει λόγος.

Θέλω οι φίλοι μου να ενδιαφέρονται όπως ενδιαφέρομαι κι εγώ. Να επιδιώκουν να με δουν όσο κι εγώ. Να είναι εκεί γιατί το μόνο συμφέρον που έχουν από μένα, είναι η συντροφιά μου. Να μου στέλνουν μήνυμα και την Τρίτη, όχι μόνο την Παρασκευή. Ούτε "κάποια" Παρασκευή που θα με έχουν ανάγκη.

Ναι, ξέρω ότι δε γίνεται εκ των πραγμάτων να βρίσκεσαι κάθε μέρα με όλους σου τους φίλους, αλλά σημασία έχει όποτε βρίσκεσαι μαζί τους, να είναι όλα όπως πριν. Σα να μην πέρασε καθόλου ο χρόνος για σας.

Είμαστε όλοι γνωστοί, ελάχιστοι όμως είμαστε φίλοι μεταξύ μας. Και το αγαπάω αυτό το πράγμα.