είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2015

αλλάζεις, αλλάζεις..

Είναι ξεκάθαρα περίοδος μεγάλων αλλαγών στη ζωή μου. Μεγάλων, σημαντικών, κρίσιμων. Παίρνω πτυχίο, κάνω ένα γερό "ξεσκαρτάρισμα" αναφορικά με τους ανθρώπους που συναναστρέφομαι, παίρνω εξαιρετικά βαρυσήμαντες αποφάσεις για το μέλλον. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, λοιπόν, που η ζωή μου εμφανίζει διάφορους ανθρώπους μπροστά μου, που πιθανότατα δε θα ξανασυναντήσω ποτέ, αλλά αλλάζουν για πάντα τη ζωή μου. 

Υπήρξα άδικη με κάποιον και τα πράγματα ήρθαν έτσι ώστε να ξαναβρεθούμε και να επανορθώσω. Και αντί να τελειώσουν όλα εκεί, κάτι φάνηκε απίστευτα γενναιόδωρο μαζί μου και έβαλε αυτό το άτομο να μου πει τις εξής καταπληκτικές φράσεις :

are you ready to put yourself in front of your insecurities?

let's play a Q and A. Afroditi, you go first. What makes you happy? 

Γράφοντάς τες αυτή τη στιγμή και διαβάζοντάς τες, δεν έχω ιδέα γιατί είναι τόσο πια σημαντικές για μένα. Εκείνο όμως το βράδυ που ειπώθηκαν, κάτι άλλαξε μέσα μου. Αφενός με τη δεύτερη ερώτηση ξέσπασα σε κλάματα, αφετέρου ξαφνικά ένιωσα υπέροχα. Άλλαξα μέσα σε δευτερόλεπτα, κατάλαβα. Ένιωσα. Κατάλαβα! Πόσο ευγνώμων θα του είμαι παντοτινά!

Και μετά, έρχεται εκείνος. Γλυκός, ευγενικός, που κοκκινίζει όταν τον εκθειάζουν, που δεν κρίνει, που είναι ανοιχτό βιβλίο, που χαμογελά και λαμποκοπά ο τόπος όλος. Που ήρθε στη ζωή μου τη συγκεκριμένη στιγμή, για πέντε μέρες, για να μου δείξει ότι ναι, ακόμα υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι. 

Μετά από πολύ καιρό, βρίσκω ξανά σιγά σιγά τη γαλήνη στην ψυχή μου.