είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015

*κλίκ*

Είχα μία μεγάλη μέρα.
Είχα μία μεγάλη εβδομάδα.
Ένα μεγάλο μήνα.
Είχα τέσσερις μεγάλους μήνες.
Σ'όλα τους μεγάλοι. Στις συγκινήσεις, στα συναισθήματα, στις ανασφάλειες, στις ασφάλειες, στα ξεκινήματα, στα καρδιοχτύπια, στα χαμόγελα, στα δάκρυα, στις γνωριμίες, στα ταξίδια, στην περηφάνια, στη νοσταλγία, στην ανεξαρτησία.

Είχα τέσσερις μεγάλους μήνες -τους μεγαλύτερους, ευτυχέστερους, ομορφότερους τέσσερις μήνες της ζωής μου-.

Είχα τέσσερις μεγάλους μήνες που μόλις τελείωσαν και πρέπει να γυρίσω πίσω. Εγώ η ίδια, χωρίς όμως να νιώθω ίδια. Τίποτα δεν είναι ίδιο πια μέσα μου.

*κλίκ*


well played, London.