είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

όταν πέφτει η αυλαία.

είναι άνθρωποι. σαν εσένα. σαν εμένα. σαν εμάς. απλά γνωρίζει περισσότερος κόσμος την ύπαρξή τους. κι αν το σκεφτείς, μόνο αυτό είναι διαφορετικό.
λάμπουν στη σκηνή, στο γυαλί, στο πανί. λάμπουν λίγο παραπάνω από σένα κι από μένα γιατί να, ξέρουν να βάφονται κάπως πιο επαγγελματικά.
πολλοί απ'αυτούς είναι υπερεκτιμημένοι, όπως άλλωστε και πολλοί από τους "κοινούς θνητούς". αρκετοί έχουν άστρο. μα εγώ ξέρω και "άσημους" ανθρωπάκους με εξίσου λαμπρό αστέρι μέσα και πάνω τους.
ο μόνος τρόπος να τους πλησιάσεις λίγο παραπάνω, είναι να έχεις ανιδιοτελείς σκοπούς και καθαρή ψυχή. είναι καχύποπτοι, όπως όλοι οι άνθρωποι που έχουν απογοητευτεί από κάποιους που προσπάθησαν κάποτε να τους εκμεταλλευτούν.
κι αν θες πραγματικά να δεις την αλήθεια τους, να είσαι εκεί όταν πέφτει η αυλαία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου