είναι ωραίο να χεις φίλους..

οι φίλοι μου είναι οι ψυχαναλυτές μου..
και εξηγώ.
κάθε φορά που βγαίνω με τους παλιούς μου συμμαθητές είναι σα να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα από τότε,κι ας είμαστε δυο χρόνια μπροστά!γελάμε όπως τότε,λέμε ιστορίες από τότε,ενημερώνουμε για την τωρινή μας κατάσταση,για τους νέους μας φίλους απ'το πανεπιστήμιο και τα νέα δεδομένα γενικότερα.

η μαρία είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο.είναι ο άνθρωπος που μου μοιάζει όσο κανένας.την καταλαβαίνω,με καταλαβαίνει,έχουμε κοινές πορείες,παράλληλες,μα τόσο διπλανές.την αγαπώ σαν αδερφή μου,είναι ο άγγελός μου!

οι φίλες μου από το φροντιστήριο..φίλες πραγματικές,έμπιστες,καθεμιά με την προσωπικότητά της.η αντέλα,ελεύθερο πουλί!η σταυρούλα,το σιγανό ποταμάκι :P!τις αγαπώ!

η γκόλφω μου..σου χω πει πιο παλιά γι'αυτήν και φοβάμαι μη με βαρεθείς:P ψάξε ντε!

η ιωαννίτσα και ο χρηστιδάκος μου..για το φίλο μου τα χω πει χιλιάδες φορές..μη βαριέσαι να ψάξεις και γι'αυτόν-.-
η ιωάννα είναι είδωλο!πατρινιά κι αυτή(σαν τη γκόλφω μου),το μοντέλο της παρέας;) την αγαπώ τη γλυκούλα!

η αννού.φίλη απ το chat του γνωστού μέρους..δεν έχει σημασία να ξέρετε εσείς,ξέρουμε εμείς..έζησε την ιστορία μου από κοντά,την εμπιστεύομαι και την αγαπώ πολύ!ελπίζω κι εκείνη:)

εννοείται ότι δεν ξεχνάω τα κορίτσια από τη σχολή..ο χρόνος θα δείξει αυτό που όλες αισθανόμαστε,αλλά είναι ακόμα βρέφος μέσα μας girls.. ;) θα δείτε..

η εύα και η ελένη.δεν πιστεύω στην e-φιλία.αν δεν ζήσεις τον άλλο από κοντά είναι σα να μην τον ξέρεις!την εύα μου,το αδυναμιάκι μου, το έχω δει από κοντά χμμ..4-5-6 φορές? έχουμε μιλήσει στο τηλέφωνο περισσότερες και στο facebook(που τόσο μισείτε αγαπητοί μου φίλοι) ακόμα πιο πολλές!από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε [στο θησείο;)] ταιριάξαμε τόσο!η ελένη είναι κολλητή της!και φίλη μου πλέον..
σήμερα ήταν η δεύτερη φορά που βρεθήκαμε όλες μαζί!γελάσαμε,μιλήσαμε,φωτογραφηθήκαμε:P μιλήσαμε κυρίως για θέματα καρδιάς..κλασσικό θέμα μεταξύ κοριτσοπαρέας!αλλά μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο με παρακολουθούσαν.λες και το ζούσαν:) κι εγώ το ίδιο,γινόμουν μέρος των ιστοριών τους.και ένιωθα πως έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις! :')

δεν έχει σημασία από πού γνωρίζεις τους φίλους σου!σημασία έχει η φιλία που δημιουργείται να είναι αληθινή.να έχει διάρκεια.να υπάρχει εμπιστοσύνη και αγάπη.αυτά ζητάω και αυτά προσφέρω απλόχερα!γιατί το νόημα της ζωής είναι απλό!δε σας το αποκαλύπτω,βρείτε το μόνοι σας!

σας ευχαριστώ όλους,έναν έναν ξεχωριστά που είστε εδώ και ζείτε μαζί μου όλα αυτά τα σημαντικά που μου συμβαίνουν.. :')

Υ.Γ1: πρώτη φορά ξέρω πως μερικοί από αυτούς για τους οποίους γράφω θα το διαβάσουν..και δεν αισθάνομαι και πολύ καλά,αλλά σας αγαπώ και όλα τα άλλα δε με νοιάζουν.. ;)

Υ.Γ2: στο repeat αυτό..



το λατρεύω.ειλικρινά και ανιδιοτελώς.όπως κι *εκείνον* ..♥

ένας μήνας και κάτι(left)

απόψε είναι αλλιώς.κοιτάζω φωτογραφίες.χθες έγραψα καμιά 90αριά σε ένα CD και τις έδωσα για εκτύπωση.ξέχασα να πάω να τις παραλάβω σήμερα.θα πάω αύριο.

οι δικές μας ήταν πρώτες πρώτες.γι'αυτές γίνεται όλη η "φασαρία".θα ρθουν στα χέρια σου και πρέπει να τα έχω έτοιμα όλα από τώρα!

άραγε να με σκέφτεσαι ποτέ?
έτσι,λιγάκι,ξέρεις..
ανθρώπινα..
αυτή η χαζή απορία απόψε με έχει φάει.
λες και έχει καμιά σημασία.
δε μπαίνω στο ρυθμo(chat) πια.
κι όταν με το καλό επιστρέψεις δε θα μπαίνω.
νομίζω.
εκτός και αν δεν αντέξω.
ίσως να "έρχομαι" όταν μου λείπεις πολύ.
να μπαίνω στα κρυφά,να σε βλέπω,να φεύγω.
ούτε αυτό θα το αντέχω,να ξέρεις.
θα θυμάμαι πάντα τα παλιά.
τότε που ήμασταν εσύ,η όλγα,η γκόλφω,η ιωάννα,η κατερίνα,ο νικόλας,ο μάριος,η βάσσια,η ντίνα,η αννού,ο μίντια,κι εγώ.
τότε ήταν η καλύτερη εποχή!

το τι θα ακούω τότε,αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα.
γιατί η αλήθεια είναι ότι χωρίς μουσική δε μπορώ να αναπνεύσω,και τόσα χρόνια με το ρυθμό έχω συνηθίσει.
ίσως το γυρίσω στο λαβ.θα δούμε μέχρι τότε..

κλείνω.
δε θέλω να γράφω άλλο για σένα απόψε.
γιατί χειροτερεύει η κατάστασή μου.
από την άποψη ότι δε βγαίνεις απ'το μυαλό μου πάλι.
θα βάλω ρυθμό.
γιατί σε λίγο καιρό δε θα μπορώ.
σαγαπάω.
κάθε μέρα όλο και πιο πολύ.
κάθε νύχτα όλο και πιο πολύ.
μην τρομάζεις γαμώτο με αυτή τη λέξη.
ένας μήνας έμεινε.και μία μέρα.

όλα εσύ,πάντα εσύ,μόνο,ΜΟΝΟ εσύ..

[μια γλυκιά μουσική μας κρατάει μαζί..]

εκλογές και ΚΛΑΣΣΙΚΟ(πια) ΘΕΜΑ.. :P

υποτίθεται τώρα ότι οι πολιτικοί είναι υπέρ της οικολογίας?εγώ γιατί σε κάθε κολώνα βλέπω τουλάχιστον 3 διαφορετικές φάτσες αναρτημένες σε αφίσα???μόνο εγώ θέλω να αρχίσω να τις κατεβάζω και να τις ρίχνω στην ανακύκλωση?γιατί κάπου εκεί θα καταλήξουν (στην καλύτερη περίπτωση) μετά τις εκλογές..ξοδεύουν ΤΟΣΑ χρήματα για κάτι που ουσιαστικά δεν προσφέρει ΤΙ*ΠΟ*ΤΑ..ξέρουμε ποιοί είναι υποψήφιοι,ξέρουμε επίσης ότι κανείς τους δεν είναι άξιος να βγει,αλλά τέλος πάντων,κάνουμε πέτρα την καρδιά μας,παξιμάδι το απαυτό μας(σε λίγο καιρό) και ρίχνουμε στην κάλπη το όνομα εκείνου που μας "φαίνεται" πιο "άξιος".[μετά βέβαια βλέπουμε τι μ..κία κάναμε και μουτζωνόμαστε!]

σκεφτόμουν έντονα την αποχή,αλλά..μια τρύπα στο νερό είναι κι αυτή!και δε θα τους κάνω και τη χάρη εδώ που τα λέμε!
όποιος είναι να βγει(και στην περίπτωσή μας ο κύριος Ασκούνης,ο άνθρωπος που καταστρέφει την Καλλιθέα επί 12 χρονάκια),θα βγει..είτε με λίγες ψήφους είτε με περισσότερες.
Δεν καταλαβαίνω γιατί το κουράζουμε ακόμα το θέμα..και ακόμα περισσότερο δεν καταλαβαίνω τα κριτήρια των ψηφοφόρων..ένιγουέι..

στο άλλο θεματάκι μας..όπως τα ξέρεις είναι όλα!εγώ το τροπάρι μου,εκείνος ο γλυκός μου ακόμα δεν έχει ιδέα,αλλά έχει μείνει ένας μήνας και κάτι μέχρι να μάθει ότι μπορέσω να αρθρώσω.ψυχολογικά είμαι σε καλό δρόμο,βγαίνω συνέχεια,αποφεύγω όσο μπορώ να μένω μόνη και να σκέφτομαι,συνεχίζω να γελάω ΠΟΛΥ,να απασχολούμαι ΠΟΛΥ,να τρώω ΛΙΓΟ(!),έχω πάρει σβάρνα τα σεμινάρια που μαρέσουν ΤΟΣΟ!! :)
δεν είμαι ούτε σούπερ ουάου ούτε χάλια,γι'αυτό και δε γράφω τόσο συχνά..

*Each time we don’t say what we want to say we’re dying. Make a list of how many times you died this week*

πριν κλείσω,πάρε κι αυτό..αφού το λιωσα που το λιωσα,ας κάνω κι εδώ κανα promo..
τα εύσημα στο φίλο μου..χρηστιδάκο σαγαπώ γι'αυτό το βίντεο(..) και γιατί είσαι εσύ;) μου λείπειιιις γαμώ!παρασκευή σε περιμένω(η κωλοδουλειά σου με νευριάζει,ε?)



(το www.live2sing.gr είναι μία κίνηση που βοηθάει νέα-ή παλιά:P- παιδιά να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους,εκμεταλλευόμενοι την άνεση του σπιτιού τους!έπαθλο,10 χιλιάδες euros,video clip και κάτι άλλο..άντε ντε,μπείτε να το οργώσετε!!!all you have to do είναι να ανεβάσετε εκεί ένα βίντεο με την αφεντομουτσουνάρα σας να τραγουδάει!so simple!κάντε μια βόλτα από κει,ένετε ακόμα μία βδομαδούλα και 3 ολόκληρες μέρες!!!www.live2sing.gr άντεεεεεε φιλιά τραγουδιστά!
[θα στελνα κι εγώ βιντεάκι,αλλά δε θέλω να στερήσω την πρωτιά από κάποιο παιδί που το θέλει πολύ ρε γαμώτοοο!!χαχαχα]

άτιμο πλάσμα! ^.^

χθες κατάλαβα ότι θα είναι πολύ δύσκολο να σου ανοιχτώ από κοντά..θεωρητικά είχα καταφέρει να σκεφτώ με ποια σειρά θα πάρω τα γεγονότα και πού περίπου θα κινηθεί η κουβέντα όταν έρθει η ώρα αυτή..όμως στην πράξη;ξέρω πως ό,τι και να κάνω,όσο και να θέλω να προετοιμαστώ,εκείνη τη στιγμή θα πω ότι μου ρθει(και σίγουρα ούτε τα μισά από όσα θέλω να σου πω..)!μα μία ευκαιρία θα έχω,και θέλω να την εκμεταλλευτώ όσο γίνεται καλύτερα!να πω τα πάντα με το όνομά τους,χωρίς ντροπές,χωρίς δισταγμό!ΑΛΛΆ..δεν είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρω..
στην προσπάθειά μου χθες να μαι άνετη,μου βγήκε αυθόρμητα ένα φιλικό ύφος που νιώθω ότι είναι μια καλή αρχή..δεν ξέρω,με μπερδεύεις ρε άνθρωπε!ουφφφ γιατί να μην είναι όλα απλά;[ξέρω,ξέρω,εγώ τα κάνω σύνθετα πάλι..!] καληνύχτα,έχει νοσοκομείο αύριο!

πλησιάζει..

πολεμάω.πολεμάω τον εαυτό μου.πολεμάω τα συναισθήματά μου.
έχω περάσει αρκετό καιρό προσπαθώντας να πείσω τον εαυτό μου ότι όλο αυτό που ένιωθα μέσα μου ήταν ένας απλός θαυμασμός,ένας ενθουσιασμός,κάτι τέλος πάντων που θα μπορούσα να αντιμετωπίσω
απέτυχα,αλλά κατάλαβα.δεν ήταν τίποτα απ'αυτά ή μάλλον ήταν αυτά και άλλα πολλά!
βρίσκομαι σε μια κατάσταση την οποία διάλεξα και δε διάλεξα ταυτόχρονα.δεν τη διάλεξα από την άποψη ότι με βρήκε,με χτύπησε,δε με ρώτησε..και τη διάλεξα με τις μετέπειτα επιλογές μου.ενώ θα μπορούσα να το καταδικάσω από την αρχή,προτίμησα να ζήσω ότι μπορούσα να ζήσω.να πάρω ότι μπορούσα να πάρω.κι ας ήξερα τι θα ακολουθούσε.ας ήξερα ότι θα υπάρξουν στιγμές,αρκετές στιγμές,που θα λύγιζα,στιγμές που θα χρειαζόμουν βοήθεια,στιγμές περίεργες και άγνωστες..ήξερα όμως πως θα ήμουν περισσότερο ευτυχισμένη παρά πληγωμένη.περισσότερο ερωτευμένη από ποτέ.περισσότερο αφοσιωμένη σε ένα και μόνο στόχο.να σε βλέπω,να σε ακούω,να σου μιλάω,να σε ακουμπάω.

δε θα με ακούσεις ποτέ μετανιωμένη,δε θα με ακούσεις ποτέ να λέω ότι δεν άξιζε,δε θα με ακούσεις ποτέ να λέω κάτι κακό για σένα μόνο και μόνο επειδή δε σε είχα..

είναι κοντά ο δεκέμβρης..μόλις δυο βήματα..

10 πράγματα που αγαπώ..

με κάλεσαν να γράψω δέκα πράγματα που αγαπώ πιο πολύ.είναι ένα "παιχνίδι" που κυκλοφορεί στη μπλογκόσφαιρα και σήμερα αποφάσισα να το "παίξω"..
τη συγκεκριμένη στιγμή μάντεψε τι σκέφτομαι..δε θα παίξω με τους κανόνες.θα γράψω απλά τα δέκα στοιχεία που αγαπώ σε σένα..έτσι,γιατί μαρέσει!(-παρένθεση- η φλέβα στο μέτωπό σου είναι εκτός συναγωνισμού)

1.η ειλικρίνειά σου!
2.η αλήθεια σου!
3.το χαμόγελό σου!
4.τα μάτια σου!
5.τα λακάκια σου!
6.ο αυθορμητισμός σου!
7.η αγκαλιά σου!
8.η γλυκύτητά σου!
9.η φωνή σου!
10.η ψυχή σου!αυτή η ψυχάρα σου!
11.(bonus) Ε.Σ.Υ!

είναι να μου πεις να ακολουθήσω κανόνες!!!;)
παίξτε bloggers,παίξτε:)

νοσοκομείο vol.1

λίγο πριν "φύγει" ο παππούς μου,μία ή δύο εβδομάδες,είχε παραισθήσεις από τα φάρμακα.νόμιζε ότι θέλαμε να τον δολοφονήσουμε:( μια μέρα που κατέβηκα να τον δω,μου είπαν να του πω να φάει,γιατί δεν έτρωγε κι εμένα θα με άκουγε(μου είχε τρομερή αδυναμία,όπως κι εγώ)..του είπα λοιπόν να φάει αυτά που του έδιναν και ότι ήταν για το καλό του.."θέλουν να με σκοτώσουν,τους αφήνεις?κι εσύ?γιατί?" μου είπε,και δεν άντεξα,έβαλα τα κλάμματα..δε μπορούσα να το αντέξω.ώρες ώρες,παλιότερα,μου έλεγε "δες πώς ήμουν και πώς έχω καταντήσει.." και είχε δίκιο..όταν ήταν καλά,ήταν έξω από νωρίς το πρωί και γυρνούσε σπίτι το μεσημέρι.πήγαινε για ψώνια στην Αθήνα,σχεδόν κάθε μέρα.

έχουμε στο νοσοκομείο ένα γεράκο που μοιάζει στον παππού.την πρώτη φορά που τον είδα,παρατήρησα αρχικά τις πιτζάμες του..ήταν σαν "εκείνες".μπήκα μέσα,παίρναμε θερμοκρασίες.ο "παππούς" άρχισε να μας μιλάει,ευγενικά,με αγάπη.μας ρώτησε από πού είμαστε,πιάστηκε από μια κουβέντα και άρχισε να λέει μια ιστορία.όπως ακριβώς και ο δικός μου.βγήκα αμέσως έξω.πάλι δεν άντεξα.λύγισα.δεν έπρεπε,αλλά δεν ήθελα να με δουν έτσι μέσα.και ειδικά οι ασθενείς.εκεί πρέπει να χαμογελάμε,να τους κάνουμε να αισθάνονται ότι όλα θα πάνε καλά και θα βγουν σύντομα από κει,γεροί όπως πρώτα.
μερικοί δε θα βγουν.σχεδόν ξέρω ποιοί είναι αυτοί,μπορώ να μαντέψω..λυπάμαι.λυπάμαι για τις συνθήκες εκεί μέσα.είναι απάνθρωπες.όχι μόνο για μας,αυτό είναι το λιγότερο.για κείνους.βρίσκονται μέσα σε ένα άχαρο περιβάλλον,όλα μυρίζουν θανατίλα.οι τοίχοι άχρωμοι,οι διάδρομοι γεμάτοι ράντζα.μόνο κάτι πίνακες είναι εκεί.τα θερμόμετρα δε λειτουργούν καλά από την πολλή χρήση,και αντί να αγοράσουν καινούρια,προτίμησαν να "(κακο)διακοσμήσουν" το χώρο.

ο άνθρωπος γίνεται παράξενος όταν είναι άρρωστος,και το καταλαβαίνω.χαίρομαι να μπαίνω στο 409.εκεί νοσηλεύονται 4 γυναίκες.κάθε φορά που τις επισκεπτόμαστε,μας χαμογελούν,μας χαιρετούν,είναι ευδιάθετες και μας μιλούν με αγάπη για τη μαιευτική,μας εύχονται όλα να πάνε καλά και διάφορα τέτοια.αντίθετα,ο κύριος στο 407-2,δε δέχεται τίποτα,δηλώνει εξαντλημένος συνέχεια και αρνείται τα πάντα!αρνείται να του βάλουμε θερμόμετρο,αρνείται να πάρει τα φάρμακά του,αρνείται να βάλει τη μάσκα.και ο κύριος στο διάδρομο αγενέστατος!προσπάθησα να τον θερμομετρήσω και μη σας πω τι μου έκανε..
όταν αρρωσταίνεις,δείχνεις το πραγματικό σου πρόσωπο,αυτό έχω καταλάβει από τη σύντομη εμπειρία μου στο νοσοκομείο.και το δέχομαι,αλλά ως ένα σημείο.δε θα αντιμιλήσω,απλά δε θα ασχοληθώ ξανά(ειδικά όταν κάτι με θίγει προσωπικά).στενοχωριέμαι,τους λυπάμαι,εύχομαι να γίνουν όλοι γρήγορα καλά,αλλά πραγματικά πρέπει να μας αφήνουν να τους βοηθάμε!δεν το κάνουμε για μας,για κείνους το κάνουμε..ελπίζω όλα να πάνε καλά από δω και πέρα..:)
η Γη γυρίζει,τα πουλιά κελαηδούν και ο κόσμος αλλάζει,μην το ξεχάσετε ποτέ!φιλιά..

προσεχώς..

ξέρεις ότι είναι "λάθος"..
ή καλύτερα,ξέρεις ότι δεν είναι σωστό..
ή ακόμα καλύτερα,ξέρεις ότι δεν είναι εφικτό..
δε δίνεις δεκάρα..
συνεχίζεις..
συνεχίζεις το δύσκολο προσωπικό αγώνα σου..
συνεχίζεις να ζεις στην ψευδαίσθηση..
για λίγο.ή για πολύ.εγώ για πολύ.
είναι άδικο να το αφήσεις να φύγει..
σε γεμίζει το να συνεχίσεις..
με γεμίζει η ύπαρξή σου κάπου εδώ γύρω..
δε θα σταματήσω.δε μπορώ.δε θέλω.
θα ρθω να σε βρω.όταν το αποφασίσεις.
περίμενε απλά άλλο λίγο.και θα δεις..

2 months left..

η σκέψη μου μόνο από σένα γεμάτη.. [11 μήνες ♥]

έχω άλλους 2..

και έχω φρικάρει..

ελλάς το μεγαλείο σου..:@

εδώ και τρεις εβδομάδες έχω ξεκινήσει μαθήματα πρώτων βοηθειών στον Ερυθρό Σταυρό.άνθρωποι είμαστε,ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί στον καθένα μας οπουδήποτε κι αν βρίσκεται..και σκέφτηκα ότι θα μου φανεί χρήσιμο και στη δουλειά μου,παρόλο που φέτος στη σχολή έχουμε αντίστοιχο μάθημα..
σήμερα το μεσημέρι,μετά από το μάθημα(στη σχολή-πρώτες βοήθειες/θεωρία)[ironic] έγινε ένα ατύχημα στη λεωφόρο καβάλας.περίμενα στη στάση το λεωφορείο και είδα έναν άνθρωπο ξαπλωμένο στο έδαφος και γύρω του ένα μεγάλο αριθμό φοιτητών και όχι μόνο.έτρεξα απέναντι,τους είπα να ανοίξουν και έδωσα μερικές οδηγίες(καθώς κανείς άλλος δεν είχε την ψυχραιμία και τις γνώσεις για να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο περιστατικό-και λογικό είναι)
τους ρώτησα τι ακριβώς είχε γίνει και τους είπα να του μιλάνε και να δουν αν αποκρίνεται,αν επικοινωνεί,ενώ καλούσα το 166.δεν είχε τις αισθήσεις του,αλλά ευτυχώς είχε αναπνοή και σφυγμό!είχε ένα τραύμα στο κεφάλι,στο μετωπιαίο οστό και στην άσφαλτο είχε χυθεί λίγο αίμα,ζωηρό κόκκινο,πράγμα που δεν ήταν καλό..
ο κόσμος πανικόβλητος,το θύμα έτρεμε,γιατί είχε χάσει αίμα και από το χτύπημα άρχισε να κατεβάζει θερμοκρασία!κανείς δεν είχε κάποιο πανωφόρι,οπότε δε μπορούσα να κάνω κάτι γι'αυτό..και τόση ώρα άκουγα από το τηλέφωνο "είστε σε γραμμή προτεραιότητας,παρακαλώ περιμένετε..είστε σε γραμμή προτεραιότητας,παρακαλώ περιμένετε.." νομίζω ήμουν στο τηλέφωνο περίπου 6 λεπτά!6 κρίσιμα λεπτά!κι αν το θύμα δεν ανέπνεε,θα έπρεπε να επέμβω αλλιώς!και αν δεν υπήρχε κάποιος που να ξέρει πώς να αντιδράσει σε μια τέτοια κατάσταση,η ΚΩΛΟΧΩΡΑ μας με τις ΚΩΛΟΫΠΗΡΕΣΙΕΣ της θα έφταιγε για τον (πιθανό) θάνατο του ανθρώπου!!!!!!αγανάκτησα..κι όσο δεν απαντούσαν,τόσο αγχωνόμουν..ο κόσμος έμενε και κοιτούσε.η αστυνομία(ξέχασα να σας πω,ήταν ΚΑΙ η αστυνομία εκεί) επίσης ΑΠΛΑ κοιτούσε!μιλάμε για καταστάσεις ΤΡΑΓΙΚΕΣ!


[το γράμμα "Α" από το ΕΚΑΒ σβήστε το.........]

μετά από αρκετή ώρα ήρθε το ΕΚΑΒ και ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΟΣΜΕ!!!ο οδηγός και ο συνοδός έφεραν το νάρθηκα(μια σιδερένια κατασκευή που πιάνει όλο το σώμα και βοηθάει στο να το κρατάει σταθερό,ώσπου να το ανυψώσουν και να το τοποθετήσουν στο φορείο) και τον ακούμπησαν κάτω.ο ένας έπιασε το κεφάλι του θύματος και το ανέβασε προς τα πάνω,ψηλά(ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ!έκλεινε τον αεραγωγό και δυσκόλευε την ήδη μειωμένη και ακατάστατη αναπνοή!!!!!!) εγώ να τους φωνάζω"προσέξτε το κεφάλι,ανοίξτε τον αεραγωγό" και άλλα τέτοια,αλλά εκείνοι να νοιάζονται μόνο για το πώς θα βάλουν το νάρθηκα στο σώμα(παρένθεση.μόνο στο κεφάλι είχε χτυπήσει,δεν είχε άλλα κατάγματα!οπότε ο νάρθηκας ουσιαστικά δεν προσέφερε και πολλά!)
τέλος πάντων,να μη σας τα πολυλογώ,τον έβαλαν μέσα στο ασθενοφόρο,έκατσαν άλλα 5 λεπτά στο σημείο(ΕΛΕΟΣ) και μετά έφυγαν..πήρα ένα τηλέφωνο,έδωσα το νούμερο της πινακίδας της μηχανής του για να μάθω τα στοιχεία του ανθρώπου,πράγμα που ΚΑΝΟΝΙΚΑ κάνει η αστυνομία που έχει και τις άκρες..

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!όσοι οδηγείτε μηχανές ΦΟΡΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΡΑΝΟΣ!!!είναι κρίμα να χάνεται κόσμος από αμέλεια και χαζομάρα!!!

ΜΑΚΑΡΙ ο άνθρωπος τώρα να είναι καλά!μόνο αυτό εύχομαι!!!

και κάτι άλλο..

ΠΟΣΟ ΜΠΟΥΡ**ΛΟ είναι η ελλάδα??ΠΟΣΟ??ΠΟΣΟ??ΠΟΣΟ??ΠΟΣΟ??
νευριάζω!

you can take my breath away..

γιατί γίνομαι "κομμάτια" κάθε φορά με αυτό?



άραγε υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που το αφιερώνουν..?
το εννοεί το ίδιο πραγματικά κάθε φορά που το αφιερώνει μετά από "τότε" ο Α.?
μακάρι να το εννοεί..
θυμάμαι τη λάμψη στα μάτια..
την ίδια λάμψη που θα χουν τα ίδια μάτια όταν θα κοιτάει και τις επόμενες..
να τη θυμάστε αυτή τη λάμψη..
είναι υπέροχο να χεις όμορφες αναμνήσεις:)
χαμογελάω..ακόμα..και για πάντα.. ;)
δεν έχουν σημασία όλα τα άλλα..
σίγμα αγαπημένο,φάνηκες σήμερα..you make me happy..and you always will!

γαμώτο σου..

..έχεις ΠΑΝΤΑ τον τρόπο να με κάνεις ευτυχισμένη.. respect!

άπντεϊτ..

χμμμ,απόψε είπα να αφήσω για λίγο τα καψουριάρικά μου και να πω κανα γενικό νέο,γιατί κοντεύω να τα ξεχάσω κι εγώ..
κάποτε που λες,ήμουν ένα ορκισμένο νυχτοπούλι που έπεφτε για ύπνο τις μικρές πρωινές ώρες(3-4-5 κλπ..) και ξυπνούσε φυσιολογικά κατά τις 9-10-11,ανάλογα με τις ανάγκες της επόμενης μέρας..και τώρα..αυτό το υπερήφανο πετούμενο πλάσμα,αφήνει τα ουράνια,αφήνει πίσω τις μικρές ώρες(ή μάλλον μπροστά) και πέφτει για νάνι από τις έντεκα και κάτι!!!και επειδή δεν το αντέχει ο οργανισμός του,μπήκε να γράψει τον πόνο του..
κυριακοδεύτερα λοιπόν αγαπητοί από δω και πέρα θα παίρνω μια βαθειά ανάσα και θα ξαπλώνω ΠΡΙΝ τις 12 τα μεσάνυχτα!!!που σημαίνει ότι εγώ θα κοιμάμαι,και τα τραβελάκια μου από κάτω θα κάνουν τη δουλίτσα τους χωρίς αδιάκριτα βλέμματα(δικά μου και φίλων ντέτεκτιβς)..!Και όλα αυτά γιατί..?


ΛΑΪΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ευχαριστώ..εκεί θα τη βγάζω μέχρι τις..(χμμμ μισό να ρίξω μια κλεφτή ματιά στις σημειώσεις μου) 8 του Δεκέμβρη!
εδώ που τα λέμε είναι δύο μήνες!δύο μήνες σε παθολογικό και χειρουργικό τμήμα!!
δύο από τους λόγους δηλαδή(τα τμήματα αυτά) που αποφάσισα να αλλάξω πορεία πλεύσης,και από ιατρική να πάω βουρ για μαιευτική!!!αλλά βλέπεις πρέπει να χουμε γενικές γνώσεις(συμφωνώ,μην κοιτάς που τσινάω)
και βάλε τώρα..6 ώρες τη δευτέρα παθολογικό,άλλες 6 την τρίτη,παθολογικό επίσης..και μετά,από νοέμβρη 6+6 ώρες χειρουργικό!!τι έχουμε να δούμε παναγία μου!και ξέρεις,δεν είναι ότι φοβάμαι ή κάτι άλλο,απλά ψυχοπλακώνομαι μωρέ,κατάλαβέ με..
επίσης,μόλις το παρατήρησα..ΕΛΠΙΖΩ να χει γίνει λάθος στο πρόγραμμα,κι εκείνη η έρμη η τετάρτη 1 του ντισέμπερ να μην είναι νοσοκομειακή,γιατί ΛΥΠΑΜΑΙ,αλλά τη συγκεκριμένη μέρα θα ψωνίζω στο Μόναχο εκείνα τα NIKE!:P

κάτσε λίγο να κάνω ένα τσεκ,γιατί το χω και άγχος..
στολή..οκ
λευκές κάλτσες..οκ
ταμπελάκι..οκ
σαμπό(μπλιαξ)..οκ
αφαίρεση δαχτυλιδιώ,βραχιολιών,σκουλαρικιού μύτης..ΝΟ!
πφφφ τόσο κόσμο θα βλέπουμε κάθε μέρα ρε άνθρωποι..ούτε ένα σκουλαρικάκι?ούτε ένα δαχτυλιδάκι??
11.36 παθαίνω σοκ. γιατί σκέφτομαι ότι είναι αργά και έπρεπε ήδη να κοιμάμαι..
ενώ μέχρι χθες,τώρα ξεκινούσε το βράδυ μου! ΜΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑ!! καληνύχτεςςςςςς!!!
καλή αρχή στα φοιτητούδια! καλά γυρίσματα στα..ηθοποιούδια.......... ;) i'll miss you boy..

εκείνα τα άτυπα,κρυφά ραντεβού..

6-9..το κρυφό μας "ραντεβού".κάθε μέρα..
παλιά ήταν 6-8.αλλά τι σημασία έχει η ώρα?
ήσουν εκεί κι ήμουν εκεί..
ακόμα είμαστε.εσύ λόγω καθήκοντος(πράγμα που δεν αναιρεί ότι το γουστάρεις)
κι εγώ από ανάγκη.να σε δω,να σε ακούσω,να σου "μιλήσω",να μου "μιλήσεις".
είναι φορές που δε φανερώνομαι,μα και πάλι είμαι εκεί.
είναι φορές που έχω να κάνω διάφορα άλλα,μα ακόμα και τότε η σκέψη μου είναι εκεί.
δε χάνω το χρόνο μου,το γεμίζω.και όχι όπως όπως.
ξέρεις,αυτό δε θα το έκανα για κανέναν άλλο!μόνο για σένα.
και το κάνω με ευχαρίστηση,αν εξαιρέσεις βέβαια στιγμές όπως η σημερινή που κάποιος "χαλάει" την παρέα με ανώριμα τεχνάσματα[και τελικά κάνει BANάκι;)]
σε λίγο καιρό θα κάνω το φάντασμα..
θα είμαι εκεί,μα δε θα φαίνομαι!ίσως πετάγομαι πού και πού να λέω κανα γειά.
κι αυτό από ανάγκη,όπως τώρα.
ένας από τους φόβους μου είναι ότι δεν είναι στο χέρι σου να μείνεις για πάντα εκεί..οπότε διακινδυνεύω κι εγώ μαζί σου..

στερεύουν οι λέξεις..είναι μία από εκείνες τις φορές που λέω πάει,στέρεψαν τα λόγια..τίποτα δε μπορεί να αποδώσει το πόσο πολύ σαγαπάω και σε σκέφτομαι..να περάσεις τέλειο γουίκεντ στη Σαλόνικα που τόσο αγαπώ.. καλημέρα!


~~~~~~~~~~~~~
Δευτ. 04.11.10 : φίλε,πόσο ΓΚΑΝΤΕΜΩ μπορεί να είμαι?ΠΟΣΟ???τρεις μέρες μετά τη μέρα(νύχτα) που σκεφτόμουν όλα αυτά,δηλαδή σήμερα,έμαθα ότι εκείνη ήταν και η τελευταία..πάει ο ρυθμός..οπότε πάνε τα μισά μου σχέδια..δε θα σε αφήσω εγώ,"με άφησες" πρώτος εσύ..δε θα σε βλέπω πια στα κρυφά..τι ωραία,τι καλά(!!!) δεν ξαναμιλάω,αλήθεια!

"ένας από τους φόβους μου είναι ότι δεν είναι στο χέρι σου να μείνεις για πάντα εκεί..οπότε διακινδυνεύω κι εγώ μαζί σου.."


ήταν ανάγκη να γράψω αυτή τη βλακεία????????????????
καταραμένα προαισθήματα..go away!

αμαλία..

http://fakellaki.blogspot.com/

κι εγώ κάθομαι και στενοχωριέμαι για ΜΑΛΑΚΙΕΣ μια ζωή..

λυπάμαι τόσο..για την κοπέλα..για εκείνους που φταίνε..για όλα..

σήμερα το ανακάλυψα..αργά,ομολογώ!

καλημέρα σας,ευχή μου..να μην περάσει ΚΑΝΕΝΑΣ αυτά που πέρασε η Αμαλία..

παππού,κάνε της παρέα..θα χετε να πείτε αρκετά.. :)