είναι πράγματα που δε λέγονται από κοντά..είναι σκέψεις τυλιγμένες σε χαρτί..είναι στιγμές που θέλω να βγω και να φωνάξω..και είναι ΕΔΩ που βρίσκω διέξοδο..

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Αν έβρισκα τη λέξη που θα άγγιζε την καρδιά σου, μέχρι τα χειλη μου να ματώσουν θα την έλεγα ♥



[αν δε σ'αγαπούσα ΤΟΣΟ,δε θα προσπαθούσα ΤΟΣΟ..;)]

Ήρθα να σε βρω,κυρίως να σε δω και να σου δώσω αυτό που για κάποιο λόγο έπρεπε να ναι δικό σου..Χάρηκα με την αντίδρασή σου,κάτι που έκανε μεγάλη εντύπωση και στη φίλη μου.Ήταν τόσο αληθινή,τόσο φυσική,τόσο παιδική..Ήθελα απλά να σε δω,τίποτα άλλο!Είχε τόσο κόσμο που η Σ. επέμενε να φύγουμε και να έρθουμε το άλλο Σάββατο..Όμως δε μπορούσα να φύγω έτσι,έπρεπε έστω για λίγο να ρθω μέσα!Μπήκαμε και,λες και το ξερες,έκανες τα κολπάκια σου;) Ήρθα κοντά,έγιναν όλα αυτά που θα θυμάμαι τόσο έντονα,το ξέρεις..Αυτό το χαμόγελο,η ευγένεια,αυτό που έκανες..Ένιωσα τόσο περίεργα..όμορφα περίεργα!Λες και γνωριζόμασταν για χρόνια.Είχα σκεφτεί ένα σωρό πράγματα να σου πω,μα μόλις σε αντίκρυσα σα να σβήστηκαν όλα μεμιάς!

"Κι αν χαθείς και σαλπάρεις μακριά
μη μου το πεις ποτέ, πως δεν ήμουν η στεριά..
Κι αν χαθείς θα χαθώ κι εγώ απλά
και θα ρωτάω γιατί τα όνειρά σου ήταν κλειστά.."




* δείξε μου τον τρόπο,κι αν θέλει κι άλλο κόπο,εγώ θα προσπαθώ.. :) *

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου