παιχνιδια παιζει η ζωη..

Και να που ξαναγραφω!απ οτι εχω καταλαβει πρεπει να μαι ασχημα ψυχολογικα για να πιασω (οχι χαρτι και μολυβι) πληκτρολογιο.
Αυτο το διαστημα,το πιο ασχημο που μου συνεβη ηταν ο "χωρισμος" μου με το Γιαννη.Χωρισμος,αλλα οχι οπως τον ξερεις και τον ξερω.Ημασταν φιλοι.Μπορει να ξεκινησαμε απο διαδικτυακοι φιλοι,αλλα αργοτερα γιναμε πραγματικοι.Μιλουσαμε αν οχι καθημερινα,πολυ συχνα.Βγαιναμε στο Θησειο για καφε με θεα την Ακροπολη.Ομως στην πορεια καπου το χασαμε το παιχνιδι.Δε θελω να μπω σε λεπτομερειες.Χθες ηταν τα γενεθλια του.Δεν πηρα τηλεφωνο,ουτε καν εστειλα μηνυμα.Φοβηθηκα.Φοβηθηκα μηπως δεν απαντησει.Και ναι,το παραδεχομαι.Ο εγωισμος μου υπερνικησε την καρδια μου."Γιατι να στειλω μηνυμα?απ τη μια,μαλλον απαντηση δε θα παρω!Αλλα και αν παρω-λεμε τωρα- θα ναι ενα σκετο ευχαριστω!Λες και δε θυμαται ποια ειμαι!απο την αλλη..γιατι να στειλω μηνυμα εγω,ενω αυτος με χει ξεγραμμενη?".Ειναι αυτες οι ηλιθιες σκεψεις που περνουν απ το μυαλο σου και καποιες φορες καταστρεφουν τη συνεχεια που θα θελες να εχει η ζωη σου.Πολλα με ενοχλουσαν στο Γιαννη κατα καιρους,με κυριοτερο αυτο που καποτε αγαπησα..Ηταν το μυαλο του,η πολυπλοκη σκεψη του,η ποιητικη γλωσσα,που ωρες ωρες με νευριαζε τοσο μα τοσο πολυ!Με γοητευσε στην αρχη,αλλα μετα μου φαινοταν τοσο στημενο!Δε θα πω ψεμματα,ακομα διαβαζω εκεινο που χε γραψει για μενα.Του χα πει μια ιστορια δικια μου,πολυ δικια μου και εκατσε και εγραψε κατι σαν τραγουδι."afroO rules my mind" εγραφε απο κατω στο τετραδιο!Το ποσο συγκινηθηκα εκεινο το βραδυ που μου το στειλε δεν περιγραφεται!Αλλα δυστυχως μας τελειωσε,οπως ολα!Ολα τελειωνουν,παρτο χαμπαρι!Δηλαδη πρεπει να μας συμβει για να το καταλαβουμε?Το χω νιωσει στο πετσι μου!
Και να που σημερα ηρθα παλι να θυμηθω το θανατο..Ναι,θελω να ξεχασω!Θελω να ξεχασω οτι ο παππους μου δεν ειναι πια εδω,θελω να το διαγραψω!Οχι τον παππου,το γεγονος!Ηρθε στον υπνο μου!πριν λιγο καιρο,στις 5 του Νοεμβρη αν θυμαμαι καλα!Τι ομορφα που ενιωσα μολις ξυπνησα!Ναι,μπορει να εκλαιγα,αλλα..του ειπα αυτα που με βασανιζαν!Αυτα που επρεπε να χε ακουσει πριν φυγει.Βουρκωνω και παλι,μα τι να κανω?Ηταν και ειναι η αδυναμια μου ο παππους..Επιτελους,ενιωσα οτι το εμαθε!Του ειπα οτι περασα στη μαιευτικη και τοτε με αγκαλιασε σφιχτα!Στο ονειρο μου..Ναι,αλλα εγω το ενιωσα στ αληθεια..Και μολις πριν λιγο εμαθα κατι αλλο..Λιγες μερες πριν,και 4 χρονια μετα το θανατο αγαπημενου του προσωπου,ενας φιλος μου εχασε και το σκυλο του..Σου φαινεται αστειο ή γελοιο,μα δεν ειναι ετσι.Οταν χανεις ενα κατοικιδιο ειναι σα να χανεις εναν πιστο φιλο!Ενα φιλο που μπορει να μη μιλαει,αλλα αν μιλουσε θα χε να σου πει τοσα μα τοσα πολλα!Δε σου κρυβω οτι δακρυσα ξανα μολις το ακουσα.Ισως να φταιγε και η ημερομηνια..4 χρονια απο το θανατο του δικου του ηρωα,5 μηνες απο το θανατο του πολυαγαπημενου μου παππου..και το πρωτο που μου ηρθε στο μυαλο ηταν το τι παιχνιδια ασχημα μας παιζει καμια φορα η ζωη!Δεν ειναι στρωμενη με ροδοπεταλα,σαφως και το ξερω!Αλλα καποιες φορες αδικει μερικους ανθρωπους.Καποιους που δεν το αξιζουν.Βεβαια θα πεις οτι τους κανει πιο δυνατους,ή οτι τους επιλεγει γιατι αυτοι μπορουν να αντεξουν..Ισως,λεω εγω..Αλλα..δεν καταλαβαινω καποια πραγματα..Ξερεις ποια,αυτα τα ανεξηγητα!
Ας αλλαξω κλιμα(μη φανταστεις!),με νευριαζει που γινομαι τοσο χαλια τα βραδυα..Πηγαμε προχθες στη γιορτη του σχολειου που τοσο πολυ αγαπω και τοσο πολυ μου χει λειψει!Παρακολουθησαμε ολη τη γιορτη!Τραγουδουσαμε απο κατω μαζι με τη χορωδια εκεινα τα γνωριμα τραγουδια που μεχρι περσι τραγουδουσαμε εμεις,με την πολυτιμη βοηθεια του κ.Χατζηγιαννη!Μεχρι που ηρθε η ωρα να πουν το "γυριζω τις πλατες μου στο μελλον"..Δεν υπηρχε περιπτωση να μην κανω αυτο που εκανα!"ανεβαινουμε ΤΩΡΑ ομως!εμπρος!!"τους ειπα,και ανεβηκα στη σκηνη!Καποια απο την τωρινη τριτη λυκειου με αγκαλιασε!Ετρεμαν κυριολεκτικα τα γονατα και το σαγονι μου..Δεν το χα ξαναζησει,αληθεια!Μα ηταν τοσο εντονα τα συναισθηματα μου!Το τραγουδι αυτο μου θυμιζει τις εκδρομες μας,το βραδυ εκεινο στην παραλια μετα την αποφοιτηση και τα σχολικα μου χρονια στο λυκειο!Ερχονται και τα κοριτσια πανω,πιανομαστε αγκαλια!Ο Χατζηγιαννης μας κοιταει,μας χαμογελαει.Φερνει μπροστα μου το μικροφωνο,κανουμε και οι τρεις ενα βημα μπροστα και τραγουδαμε-ακομα αγκαλιασμενες-οπως παλια..σα να μην αλλαξε τιποτα..Δεν κοιτουσα τους καθηγητες!δε μπορουσα!μονο ψιθυριζα συνεχεια "τρεμω,τρεμουν τ γονατα μου" και φοβαμαι οτι φαινοταν!Αλλα δε με νοιαζει!Εκανα αυτο που αισθανομουν,εγινα και παλι μαθητρια,για τρια λεπτα!Ποσο μου χε λειψει η χορωδια!Θυμαμαι τα παντα!Το ηξερα οτι θα μου λειψει το σχολειο!Και ποσο δικιο ειχα!Σιχαινομαι το φεισμπουκ!Τωρα πια δε βρισκω νοημα σ αυτο!Μου τη σπαει,το βαριεμαι!Γιατι δεν το σβηνεις,θα μου πεις..Οχι,δεν προκειται να το σβησω!Εκει βρισκονται απολυτα οργανωμενες οι φωτογραφιες μας..Φωτογραφιες που αγαπω!Παντα μου αρεσε να τραβαω!και πολλοι με κοροιδευαν.Δε μετανιωνω ομως,γιατι αυτες μου δινουν αφορμη καθε φορα που τις κοιταω να σκεφτω καινουρια καθε φορα πραγματα!Καλημερες! συντροφια μου κρατησε αυτό --> http://www.youtube.com/watch?v=S7Er8QlU6as θελω να σας "μιλησω" και γι αυτο,μα..δεν εχω "φωνη"
παρολα αυτα..ειναι σιγουρο οτι η γη γυριζει,τα πουλια κελαηδουν κι ο κοσμος αλλαζει..